Karlo Jordan
Karlo Jordan (* 22. meje 1885 w Popojcach; † 3. meje 1967 w Choćebuzu) bě delnjoserbski wučer a narodny prócowar.
Narodźi so jako syn serbskeho wučerja, spisowaćela a narodneho prócowarja Hendricha Jordana w delnjołužiskich Popojcach. Po studiju wučerstwa skutkowaše štyri lěta w swojej ródnej wsy a potom we Wusokej pola Wětošowa. W lěće 1937 bě prěni delnjoserbski wučer, kotrehož nacije z Łužicy wupokazachu. Po Druhej swětowej wójnje bě sekretar Domowiny za Delnju Łužicu. Wot 1949 wuwučowaše delnjoserbšćinu na Serbskej ludowej uniwersiće w Chrósće a Bórkowach kaž tež na Serbskej rěčnej šuli w Dešanku.
We Wusokej wutwori Jordan serbsku rejwansku skupinu, dwójny spěwny kwartet a chór, kotryž tež dirigowaše. Wuda serbske spěwy za měšane chóry a pisaše za Bramborski Serbski Casnik a dalše serbske časopisy. Zawostaji najwjetšu serbsku knihownju w Delnjej Łužicy, kotraž bě zdónk biblioteki Choćebuskeho Serbskeho muzeja.
Wot lěta 1910 bě z čłonom Maćicy Serbskeje a zdobom aktiwny sobustaw a pokładnik jeje delnjoserbskeje sotry. W lěće 1930 organizowaše swjedźeń k 50. jubilejej Maśicy we Wětošowje sobu.
Jeho row nadeńdźe so na Choćebuskim Sewjernym kěrchowje.
Literatura
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Christa Brandtowa, Ako smy chopili ceptariś, Ludowe nakładnistwo Domowina Budyšin 1989