Wonjata kukawka
Napohlad
(ze strony „Gymnadenia odoratissima” sposrědkowane)
Wonjata kukawka (Gymnadenia odoratissima) | |
systematika | |
---|---|
Domena | Eukaryoty |
Swět | Rostlinstwo |
rjad: | (Asparagales) |
swójba: | Orchidejowe rostliny (Orchidaceae) |
podswójba: | Orchidoideae |
tribus: | Orchideae |
podtribus: | Orchidinae |
ród: | Kukawka[1] (Gymnadenia) |
družina: | Wonjata kukawka |
wědomostne mjeno | |
Gymnadenia odoratissima | |
(L.) Rich. (1817) | |
Wonjata kukawka (Gymnadenia odoratissima) je rostlina ze swójby orchidejowych rostlinow (Orchidaceae).
Wopis
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wonjata kukawka je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 30 cm.
Stołpik je ćeńki.
Łopjena su nimale trawojte a docpěwaja šěrokosć wot jenož 2 hač do 7 cm. Wone so w nalěće jewja.
Kćenja
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kćěje wot junija hač do julija. Róžojte, swětłolila abo rědšo běłe kćenja kaž wanilja wonja, docpěwaja šěrokosć wot 0,7 hač do 1,2 cm a steja hač po wósomdźesaćoch we wuskim kwětnistwje. Hubka docpěwa šěrokosć wot 3 hač do 5 mm a je třilapata abo njerozdźělena. Wotroha je maksimalnje tak dołha kaž płódnik a tróšku dele křiwjena.
Stejnišćo
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Rosće w chójnowych lěsach, w dźěratych kerčinach, na zwisach a na wapnitych łuhojtych łukach.
Rozšěrjenje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Wužiwanje
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Nóžki
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Žórła
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 104 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)