Handrij Lubjenski

Handrij Lubjenski (němsce Andreas Lubensky; * 11. apryla 1790 w Rachlowje pod Čornobohom, † 19. měrca 1840 w Budyšinje) bě serbski farar, serbowědnik a narodny prócowar.

Lubjenski narodźi so jako syn zahrodnika-hajnika a wopytowaše 1805–12 Budyski gymnazij. Wot 1812 do 1815 studowaše w Lipsku teologiju. Po zakónčenju studija dźěłaše najprjedy dwě lěće jaku wučer w Lipsku, po nawróće do Łužicy sta so z diakonom při Michałskej cyrkwi w Budyšinje. Wot 1827 do 1831 bě tam z fararjom. Wot 1831 hač do zažneje smjerće w lěće 1840 bě pastor primarius při Pětrowej cyrkwi.

Lubjenski płaći jako jedyn ze zbudźićelow serbskeho narodneho hibanja. Hižo jako gymnaziast zběraše serbske pěsnički, přisłowa a stare knihi. Hromadźe z Bjedrichom Adolfom Klinom wobnowi 1814 jako student Serbske prědarske towarstwo w Lipsku. Do nabožinskeho pismowstwa Serbow přinošowaše z nowowudaćom biblije (1821/23) a serbskich kěrlušow (1839). Wón měješe zwisk z wuznamnymi słowjanskimi prócowarjemi z wukraja, kaž z Dobrovským, Hanku, Šafaříkom, Palackým, Štúrom a Purkynjom.

Wobchował je so hornjoserbsko-němski rukopisny słownik z pjera Lubjenskeho.

Spisy

• Jězus w domje pobožnych. Štyri prědowanja ze zawostajenstwa ... Budyšin 1847, 1858

Žórło

• Ludmila Mětškowa: Lubjenski, Handrij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 355