Běłe Cyganjatko
Běłe Cyganjatko (makedonsce Белото Циганче) je kultowy roman za dźěći wot makedonskeho spisowaćela Vidoe Podgorec. Prěni raz bu kniha 1966 wozjewjena. Tohorunja eksistuje serija, kotruž připrawi Makedonska radijo-telewizija po tutym romanje. Wjele generacijow dźěći a wosebje te z 1980tych a 1990tych lět měješe Běłe Cyganjatko jako obligatorisku lekturu w šuli. Serija ze samsnym mjenom bu tohorunja jara popularna.
Wobsah
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Kniha wobjednawa pad jednoho dźěsća, w běhu wójny w jednej wsy wopušćeneho. Mjeztym zo ćěkaše před okupatorom, nańdźe skupina Romow dźěćo a pěstowaše je. Dźěćo rěkaše poprawom Taruno a njebě romaskeho pochada, nawukny pak romaske nałožki respektować, nawukny přežiwić a zasłužić z tym, zo plećeše korbiki. Jeho najlěpšej přećelej běštej Nasiha a Rapuš. Wostatnemu dźělej wsy bě Taruno njeznjesliwy, čehoždla jeho Běłe Cyganjatko mjenowachu. Taruno bě hańbićiwe a přećelne dźěćo. Wón měješe běłeho konja, mjenowaneho Belka. Belka porodźi małeho čerwjeneho haplka z běłym znamjenjom na prědnej noze. Haplk rěkaše Bresko. Bresko wjacekróć ćěkaše a Taruno po nim płakaše.
Stawizna Běłeho Cyganjatka je wo zrudniša, jako zemrě jeho staraćel Baba Mulon, kotryž so wo jeho staraše a jemu pokaza, kak so z dobrym kadlu z wulkej wutrobu stać.
Wudaća knihi
[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]Roman „Běłe Cyganjatko“ bu wjacekróć wudane:
- Wudaće z lěta 1993: Kniha bu w ćišćerni Nip Noveje Makedonije wućišćana a płaćeše jako oficialnu lekturu za pjaty lětnik w zakładnych šulach. Kniha ma 141 stron a wobsahuje nimo hłowneho teksta ilustracije Tomewa Filipoweho.