K wobsahej skočić

Čerwjene Noslicy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Čerwjene Noslicy
Rothnaußlitz
Połoženje Čerwjenych Noslic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Čerwjenych Noslic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
gmejna: Zemicy-Tumicy
zagmejnowanje: 1. januara 1994
wobydlerstwo: 226 (9. meje 2011)[1]
wysokosć: 220–236 metrow n.m.hł.
51.15916666666714.27220–236
póstowe čisło: 01877
předwólba: 03594
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Čerwjenonosličan/-ka
adjektiw:
Čerwjenonosličanski
skłonowanje:
Čerwjenych Noslic, Čerwjenym Noslicam, Čerwjene Noslicy, Čerwjenymi Noslicami, w Čerwjenych Noslicach
Tafla ze serbskim napisom při něhdyšej šuli
Tafla ze serbskim napisom při něhdyšej šuli

Tafla ze serbskim napisom při něhdyšej šuli

Čerwjene Noslicy (němsce Rothnaußlitz) su wjes z 226 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja wot lěta 1994 ke gmejnje Zemicy-Tumicy a leža mjez 220 a 236 m nad mórskej hładźinu při hornim běhu Čornicy. Hač do lěta 1994 běchu Čerwjene Noslicy samostatna gmejna z Karlecami, Chanecami a Počaplicami jako wjesnymi dźělemi.

Susodne wjeski su Chanecy na sewjeru, k Hodźijej słušace Nowe Spytecy na wuchodźe, Karlecy na juhu, Wjelkowy na juhozapadźe a Počaplicy na sewjerozapadźe.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Dreždźanske hona, W šlahach, Korčmarske polo, Zady piwarnje, Pola Karlsdorfa, Cyhelnske polo, Při ćelacej łucy, Strónje, Rězak, Kamjeńtna łuka, Karlsdorfska łuka, Młynska łuka, Hrodowska łuka, Rofic hat, Pod polami, Cyhelnski hat, Wulki hat, Róžowy hat, Dubiski hat, Pola strónje, Bałcar, Šibjeńčna hora, Lěs pola Karlsdorfa, Čorny hat, Pola čorneho hata, Ćelaca łuka, Dźěłošća, Zahončk, Gmejny.[3]

Napohlad hroda w Čerwjenych Noslicach wokoło 1850

Sydlerskostawiznisce su Čerwjene Noslicy rozšěrjeny kulowc. Prěnje pisomne naspomnjenje jako sydło knjezow Wilrich a Dytherich von Nussedlicz pochadźa z lěta 1352. Wjesne mjeno je wotwodźenka ze serbšćiny a woznamjenjenja „nowe sydlišćo“. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki ryćerkubło we wsy samej.[4]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 221 wobydlerjow, mjez nimi 197 Serbow (89 %).[5] Arnošt Černik ličeše 1956 jenož hišće 7 % wobydlerstwa gmejny jako Serbow. Dźensa leži wjes zwonka oficielneho serbskeho sydlenskeho ruma.

Křesćanscy Čerwjenonosličenjo přewažnje su protestanća a přisłušeja Hodźijskej wosadźe. W lěće 1925 bě wot cyłkownje 389 wobydlerjow 382 ewangelskich a pjeć katolskich.

  1. staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Zemicy-Tumicy
  2. staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Zemicy-Tumicy
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 20 (digitalizat).
  4. Čerwjene Noslicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 59. → wšě wjeski
 Commons: Čerwjene Noslicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije