Herman Šleca

Dr. phil. Herman Šleca (němsce Hermann Schletze; * 7. julija 1892 w Droždźiju, † 26. měrca 1948 w Budyšinje) bě serbski wučer, wědomostnik a jedyn z organizatorow serbskeho towarstwoweho žiwjenja za čas Weimarskeje republiki.

Žiwjenje

Narodźi so jako syn ratarskeho dźěłaćerja w Droždźiju pola Wósporka a wopytowaše wot 1908 do 1914 Krajnostawski wučerski seminar w Budyšinje. Wot 1914 do 1917 dźěłaše jako pomocny wučer w Bukecach a 1917/18 bu při Lipšćanskej uniwersiće na wyšeho wučerja přihotowany. Wot 1918 do 1923 studowaše filozofiju na Korlowej uniwersiće w Praze a promowowaše z dźěłom Dr. Jan Pětr Jordan, jeho žiwjenje a skutkowanje (hlej ČMS 1924/25).

Wot 1924 do 1927 bě ze sekretarom Domowiny, Serbskeje narodneje rady, Serbskeje ludoweje strony a jednaćel Serbskeho sokołskeho zwjazka. Wot 1927 do 1945 skutkowaše jako wučer zwonka Łužicy, najprjedy 1927/28 w Engelsdorfu a wot 1928 w Großstädtelnje pola Lipska a bu za čas nacionalsocializma wospjet zajaty, na přikład hnydom w lěće 1933 dla pozdatneje „wulkopřerady“. Po Druhej swětowej wójnje bě wot 1946 hač do swojeje zažneje smjerće w lěće 1948 z wučerjom na Serbskim realnym gymnaziju w čěskich Warnoćicach. Wo přičinach smjerće so tehdy ničo njepisaše; hakle Šlecowy dobry přećel Pawoł Grojlich w lěće 1992 naspomni, zo bě tutón „w duchownym zaćěmnjenju“ wudychał. Po Timje Meškanku wza so Šleca w zwisku z komunistiskim přewrótom w Čěskosłowakskej a „w atmosferje zatrašenja a hońtwy na hinak myslacych“ žiwjenje.

Skutkowanje

Šleca hraješe wuznamnu rólu w serbskim narodnym žiwjenju Weimarskeho časa. 1919 bě hłowny starši schadźowanki kaž tež załožer a w lětomaj 1919/20 prěni předsyda Zwjazka serbskeho studentstwa. W samsnym lěće zastupi w Praze do Sokoła a w nowembrje 1920 załožichu hromadźe z Markom Smolerjom a Janom Skalu w Budyšinje prěnju serbsku sokołsku jednotu. 1925 załoži Sokołske listy a dopisowaše tež do Serbskich Nowin. Nimo toho nadźěła tež serbsku ćěłozwučowansku terminologiju (Serbski ćěłozwučowanski system. Prěkuš. Budyšin 1927) a zestaji Sokołski spěwnik (Budyšin 1926).

Organizowaše Domowinske zjězdy, Sokołske zlěty kaž tež zajězdy towarstwow a dźiwadłowych skupin do Delnjeje Łužicy a wuchodnych kónčin Hornjeje Łužicy. Jako wučer we Warnoćicach wuwučeše hromadźe z Rudolfom Jenčom mjez druhim stawizny a napisa prěnje serbske wučbnicy.

Wón bě wot lěta 1919 čłon Maćicy Serbskeje.

Swójba

Smolerjec swójbny row na Hrodźišku

Herman Šleca bě woženjeny z Ludmilu Smolerjec (1899–1982), dźowku Marka Smolerja. Wona zmandźeli so po smjerće swojeje sotry Heleny w lěće 1952 z Janom Cyžom. Šleca bu pochowany w Smolerjec swójbnym rowje na Budyskim Hrodźišku.

Literatura

• Jan Cyž: Dr. Herman Šleca (1892–1948). W Rozhledźe 7/1958, str. 237–242.

Žórło

• Jan Cyž: Šleca, Herman. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 544sl.