Lěska (Wóslink): Rozdźěl mjez wersijomaj
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
S Kategorija:Rozpušćenje gmejny 1994 bu přidata z HotCat |
||
Rjadka 39: | Rjadka 39: | ||
[[Kategorija:Prěnje naspomnjenje 1374]] |
[[Kategorija:Prěnje naspomnjenje 1374]] |
||
[[Kategorija:Něhdyša gmejna (Wokrjes Budyšin)]] |
[[Kategorija:Něhdyša gmejna (Wokrjes Budyšin)]] |
||
[[Kategorija:Rozpušćenje gmejny 1994]] |
Wersija wot 21. septembra 2020, 16:45
| ||
gmejna: | Wóslink | |
zagmejnowanje: | 1994 | |
wobydlerstwo: | 301 (1. julija 2020)[1] | |
wysokosć: | 157 metrow n.m.hł. | |
51.35611111111114.142222222222157
| ||
póstowe čisło: | 01920 | |
předwólba: | 035792 | |
Powětrowy wobraz wsy (2018) | ||
wikidata: Lěska (Q10727923)
|
Lěska (němsce Lieske) je wjes z 301 wobydlerjemi[2] w sewjeru hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wóslink a leži 157 m nad mórskej hładźinu. Běše hač do lěta 1994 samostatna gmejna. Hospodarsce wažny je wudobywanje šěrawca we wokolinje wsy.
Susodne wjeski su Ćisow na sewjeru, Wóslink na wuchodźe, Debricy na juhowuchodźe a Wysoka na juhozapadźe.
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje jako Lesik je z lěta 1374.[3] Jako připadny sewjerny dźěl Hornjeje Łužicy po Wienskim kongresu 1815 Pruskej, wjedźeše nowa hranica Sakskeje přez holu na sewjernej kromje Lěskeje.
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 242 wobydlerjow, mjez nimi 222 Serbow (92 %).[4] Rěčna změna k němčinje sta so potom w prěnjej połojcy 20. lětstotka. Tak zwěsći Arnošt Černik srjedź 1950tych lět serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 16,4 %.[5] Ewangelscy Lěšćenjo přisłušeja Wóslinčanskej wosadźe, katolscy Ralbičanskej.
Literatura
- Helmut Faßke, Siegfried Michalk: Sorbische Dialekttexte VI. Weißig und Lieske, Kreis Kamenz, mit Liebegast, Kreis Hoyerswerda. VEB Domowina-Verlag, Bautzen 1968 [139 str.]
Žórła
- ↑ staw: 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [1]
- ↑ 1. julija 2020; gmejnske zarjadnistwo Wóslink; [2]
- ↑ Lěska w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 99. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [342 wobydlerjow, z nich 39 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 6 z pasiwnymi, 11 serbskich dźěći a młodostnych, 286 bjez znajomosćow] → wšě wjeski