Nowa Wjes (Dobruša-Huska): Rozdźěl mjez wersijomaj
S Kategorija:Něhdyša gmejna (Wokrjes Budyšin) bu přidata z HotCat |
S Kategorija:Rozpušćenje gmejny 1994 bu přidata z HotCat |
||
Rjadka 39: | Rjadka 39: | ||
[[Kategorija:Prěnje naspomnjenje 1466]] |
[[Kategorija:Prěnje naspomnjenje 1466]] |
||
[[Kategorija:Něhdyša gmejna (Wokrjes Budyšin)]] |
[[Kategorija:Něhdyša gmejna (Wokrjes Budyšin)]] |
||
[[Kategorija:Rozpušćenje gmejny 1994]] |
Wersija wot 21. septembra 2020, 16:31
| ||
gmejna: | Dobruša-Huska | |
zagmejnowanje: | 1994 (do Huski) | |
wobydlerstwo: | 325 (31. decembra 2022)[1] | |
přestrjeń: | 4,16 km² | |
wysokosć: | 270–300 metrow n.m.hł. | |
51.12194444444414.292222222222270–300
| ||
póstowe čisło: | 01877 | |
předwólba: | 035930 | |
wikidata: Nowa Wjes (Q160666)
|
Nowa Wjes (němsce Naundorf) je dołha přidróžna wjes z 325 wobydlerjemi[2] w juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša wot lěta 1999 ke gmejnje Dobruša-Huska a leži mjez 270 a 300 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje w dolinje Nowšanskeje wody, praweho přitoka Čornicy, trochu niže jeje žórła. Hač do lěta 1994 bě Nowa Wjes samostatna gmejna z Kosarnju jako wjesny dźěl, po tym najprjedy dźěl Husčanskeje gmejny.
Susodne wjeski su Kosarnja na sewjeru, Huska na sewjerowuchodźe, Demjany zady hory na wuchodźe, Wjazońca na juhu a Trjechow na zapadźe.
Stawizny
Sydlerskostawiznisce je Nowa Wjes poměrnje młody lěsny łanowc z časa frankowskeho wobsydlowanja. Prěnje historiske naspomnjenje jako Nawindorff pochadźa hakle z lěta 1466. 1512 mjenuje so Nowa Wjes jako ryćerske sydło, w lěće 1696 kaž tež 1764 słuša pak k Póckowskemu ryćerkubłu.[3]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 354 wobydlerjow, mjez nimi 125 Serbow (35 %).[4] Hižo w 16. lětstotku přisłušachu ewangelscy wobydlerjo Husčanskej wosadźe.
Žórła
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
- ↑ Nowa Wjes w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 56. → wšě wjeski
Wotkaz
Běłe Noslicy | Brězynka | Cokow | Ćěchorjecy | Demjany | Dobruša | Drječin | Družkecy | Hnašecy | Holca | Hrubjelčicy | Hunćericy | Huska | Kočica | Kosarnja | Nowa Wjes | Nowe Demjany | Nowe Družkecy | Přišecy | Słónkecy | Warnoćicy