Hornja Kina: Rozdźěl mjez wersijomaj

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Rjadka 38: Rjadka 38:
[[Kategorija:Prěnje naspomnjenje 1431]]
[[Kategorija:Prěnje naspomnjenje 1431]]
[[Kategorija:Něhdyša gmejna (Wokrjes Budyšin)]]
[[Kategorija:Něhdyša gmejna (Wokrjes Budyšin)]]
[[Kategorija:Rozpušćenje gmejny 1974]]

Wersija wot 21. septembra 2020, 16:25

Hornja Kina
Oberkaina
Połoženje Hornjeje Kiny na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Hornjeje Kiny na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Hornjeje Kiny
Połoženje Hornjeje Kiny
město: Budyšin
zagmejnowanje: 1974
wobydlerstwo: 798 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 200–220 metrow n.m.hł.
51.15666666666714.431944444444200–220
póstowe čisło: 02625
předwólba: 03591
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Hornjokinjan/-ka
adjektiw:
Hornjokinjanski
skłonowanje:
Hornjeje Kiny, Hornjej Kinje, Hornju Kinu, Hornjej Kinu, w Hornjej Kinje
Hornja Kina
Hornja Kina

Hornja Kina (němsce Oberkaina) je sydlišćo w sakskej Hornjej Łužicy a wot lěta 1974 měšćanski dźěl Budyšina. Leži na juhu města we wysokosći 210 metrow nad mórskej hładźinu. K měšćanskemu dźělu słuša tež wjeska Bobolcy, kotraž bě wot 1. julija 1934 z dźělom gmejny Hornja Kina.[2] Blisko wjeski běži rěčka Albrechtowka.

Cyły měšćanski dźěl Hornja Kina ma dźensa něhdźe wósom stow wobydlerjow.

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje Hornjeje Kiny je z lěta 1431 jako knježe sydło ryćerja Mertin von Kinen[3]. Prěnje historiske naspomnjenje Bobolc je z lěta 1209 (Hermannus de Bobelicz)[2].

Wobydlerstwo

Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 71 wot cyłkownje 89 Hornjokinjanow serbsce (80 %).[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 jenož hišće snadny serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 4,7 %.[5]

Hlej tež: Kulturne pomniki w Hornjej Kinje

Žórła

  1. staw: 31. decembra 2022; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2022, měrc 2023
  2. 2,0 2,1 Bobolcy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Hornja Kina w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [507 wobydlerjow, z nich 20 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 3 z pasiwnymi, 1 serbske dźěćo abo młodostny, 483 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije