Jurij Knebel: Rozdźěl mjez wersijomaj

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Stawizny wersijow interaktiwnje přepytać
← Předchadna změnaPřichodna změna →
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
WizuelnyWikitekst
→‎Wuběr spisow: druhi Jurij Knebel
Keine Bearbeitungszusammenfassung
Rjadka 3: Rjadka 3:
Wón maturowaše na Serbskej wyšej šuli a studowaše na namjet swojeho gymnazialneho wučerja [[Anton Nawka|Antona Nawki]], kiž jeho za słowjanske prastawizny zahori, w [[Lipsk]]u archeologiju a zažne stawizny. Z pomocu direktora [[Institut za serbski ludospyt|Instituta za serbski ludospyt]] [[Pawoł Nowotny|Pawoła Nowotneho]] móžeše na studijnym přebywanju w [[Pólska|pólskej]] [[Łódź]]i teoretiske a praktiske nazhonjenja zběrać, so na wurywanjach wobdźělić a pólsce nawuknyć. We Łužicy bě wobdźěleny mjez druhim na wurywanjach nimale tysac lět stareho pohrjebnišća w [[Liboń|Libonju]] a delnjołužiskeho hrodźišća w [[Tornow]]je.
Wón maturowaše na Serbskej wyšej šuli a studowaše na namjet swojeho gymnazialneho wučerja [[Anton Nawka|Antona Nawki]], kiž jeho za słowjanske prastawizny zahori, w [[Lipsk]]u archeologiju a zažne stawizny. Z pomocu direktora [[Institut za serbski ludospyt|Instituta za serbski ludospyt]] [[Pawoł Nowotny|Pawoła Nowotneho]] móžeše na studijnym přebywanju w [[Pólska|pólskej]] [[Łódź]]i teoretiske a praktiske nazhonjenja zběrać, so na wurywanjach wobdźělić a pólsce nawuknyć. We Łužicy bě wobdźěleny mjez druhim na wurywanjach nimale tysac lět stareho pohrjebnišća w [[Liboń|Libonju]] a delnjołužiskeho hrodźišća w [[Tornow]]je.


Jako wědomostny sobudźěłaćer Instituta za serbski ludospyt bě mjez druhim tež wobdźěleny na prěnim zwjazku ''[[Stawizny Serbow (rjad)|Stawiznow Serbow]]'' a na wulkostudiji wo [[Parcow]]je w 1970tych lět a zamołwity za někotre zapiski w [[Nowy biografiski słownik|Nowym biografiskim słowniku]]. 1992 poda so na wuměnk.
Wot 1957 bě prěni při Instituće za serbski ludospyt skutkowacy archeologa a jako wědomostny sobudźěłaćer mjez druhim tež wobdźěleny na prěnim zwjazku ''[[Stawizny Serbow (rjad)|Stawiznow Serbow]]'' a na wulkostudiji wo [[Parcow]]je w 1970tych lět a zamołwity za někotre zapiski w [[Nowy biografiski słownik|Nowym biografiskim słowniku]]. 1992 poda so na wuměnk.


Wón bě woženjeny a bydleše w [[Hodźij]]u.
Wón bě woženjeny a bydleše w [[Hodźij]]u.
Rjadka 18: Rjadka 18:
== Žórła ==
== Žórła ==
* Sigmund Musiat: ''Naše stawizny wotkryć pomha [Diplomowy archeologa Jurij Knebl swjeći 75. narodniny].'' W [[Serbske Nowiny|Serbskich Nowinach]], 20. měrca 2009.
* Sigmund Musiat: ''Naše stawizny wotkryć pomha [Diplomowy archeologa Jurij Knebl swjeći 75. narodniny].'' W [[Serbske Nowiny|Serbskich Nowinach]], 20. měrca 2009.

== Wotkaz ==
* {{SächsBib|GND=1132586755}}


{{DEFAULTSORT:Knebel, Jurij}}
{{DEFAULTSORT:Knebel, Jurij}}

Wersija wot 20. apryla 2020, 22:06

Jurij Józef Knebel (němsce Jurij Josef Knebel; * 24. měrca 1934 w Baćonju, † 14. apryla 2020) bě serbski prastawiznar a archeologa, kotryž zaběraše so předewšěm z prastawiznami Hornjeje Łužicy.

Wón maturowaše na Serbskej wyšej šuli a studowaše na namjet swojeho gymnazialneho wučerja Antona Nawki, kiž jeho za słowjanske prastawizny zahori, w Lipsku archeologiju a zažne stawizny. Z pomocu direktora Instituta za serbski ludospyt Pawoła Nowotneho móžeše na studijnym přebywanju w pólskej Łódźi teoretiske a praktiske nazhonjenja zběrać, so na wurywanjach wobdźělić a pólsce nawuknyć. We Łužicy bě wobdźěleny mjez druhim na wurywanjach nimale tysac lět stareho pohrjebnišća w Libonju a delnjołužiskeho hrodźišća w Tornowje.

Wot 1957 bě prěni při Instituće za serbski ludospyt skutkowacy archeologa a jako wědomostny sobudźěłaćer mjez druhim tež wobdźěleny na prěnim zwjazku Stawiznow Serbow a na wulkostudiji wo Parcowje w 1970tych lět a zamołwity za někotre zapiski w Nowym biografiskim słowniku. 1992 poda so na wuměnk.

Wón bě woženjeny a bydleše w Hodźiju.

Wuběr spisow

  • Hrodźišća serbskich kmjenow, pomniki našich prjedownikow. Budyšin 1958 [z Janom Brankačkom]
  • Zur Frühgeschichte der Lausitz. Ergebnisse und Probleme ihrer systematischen Erforschung. W: Lětopis B 29/1 (1982), str. 189–199
  • Bemerkungen zur politischen und sozialökonomischen Stellung der Lusizer und Milzener zur Zeit des Lutizenaufstandes im Jahre 983. W: Zeitschrift für Archäologie 2/1984, str. 183–188
  • Zur Erschließung der Altertümer in der Lausitz vom Ende des 18. bis zur Mitte des 19. Jahrhunderts. W: Lětopis B 32/1 (1985)
  • Die Territorialentwicklung des Milzener-Stammesgebietes vom 9. bis zum 11. Jahrhundert auf der Grundlage des archäologischen Burgwallbildes. W: Lětopis B 34 (1987), str. 1–24
  • Bautzen / Budyšin – Von der Stammesburg zur Stadtsiedlung. W: Lětopis B 38 (1991)
  • Hodźij – před 1000 lětami. W: Rozhledźe 5/2006 [z Gerhardom Billigom]

Žórła

  • Sigmund Musiat: Naše stawizny wotkryć pomha [Diplomowy archeologa Jurij Knebl swjeći 75. narodniny]. W Serbskich Nowinach, 20. měrca 2009.

Wotkaz

  • Literatura wot/wo: Jurij Knebel w Sakskej bibliografiji (němsce)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije