Jan Ćichor: Rozdźěl mjez wersijomaj
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
||
Rjadka 1: | Rjadka 1: | ||
'''Jan Ćichor''' ({{wrěči|de}} ''Johann Cichorius''; * [[7. junija]] [[1630]] we [[Wulke Ždźary|Wulkich Ždźarach]], † [[3. junija]] [[1669]] we [[Wóslink]]u) bě [[Serbja|serbski]] ewangelski farar, magister a přełožer. |
'''Jan Ćichor''' ({{wrěči|de}} ''Johann Cichorius''; * [[7. junija]] [[1630]] we [[Wulke Ždźary|Wulkich Ždźarach]], † [[3. junija]] [[1669]] we [[Wóslink]]u) bě [[Serbja|serbski]] ewangelski farar, magister a přełožer. |
||
Narodźi so jako syn fararja a wopytowaše šulu we [[Wojerecy|Wojerecach]] kaž tež gymnazij w [[Budyšin]]je (1642–44). Wot 1644 do 1651 studowaše we [[Wittenberg]]u teologiju a zakónči studij jako magister. Po nawróće do Łužicy bě 1655/56 najprjedy z diakonom we Wojerecach a potom hač do lěta 1663 tam z archidiakonom. Wot 1663 hač do swojeje smjerće skutkowaše jako farar we |
Narodźi so jako syn fararja a wopytowaše šulu we [[Wojerecy|Wojerecach]] kaž tež gymnazij w [[Budyšin]]je (1642–44). Wot 1644 do 1651 studowaše we [[Wittenberg]]u teologiju a zakónči studij jako magister. Po nawróće do Łužicy bě 1655/56 najprjedy z diakonom we Wojerecach a potom hač do lěta 1663 tam z archidiakonom. Wot 1663 hač do swojeje smjerće skutkowaše jako farar we [[Wóslinčanska cyrkej|Wóslinčanskej wosadźe]]. |
||
Ćichor zawostaji w rukopisu serbske přełožki njedźelskich a swjedźenskich sćenjow a epistlow. |
Ćichor zawostaji w rukopisu serbske přełožki njedźelskich a swjedźenskich sćenjow a epistlow. |
Aktualna wersija wot 21. februara 2020, 00:38
Jan Ćichor (němsce Johann Cichorius; * 7. junija 1630 we Wulkich Ždźarach, † 3. junija 1669 we Wóslinku) bě serbski ewangelski farar, magister a přełožer.
Narodźi so jako syn fararja a wopytowaše šulu we Wojerecach kaž tež gymnazij w Budyšinje (1642–44). Wot 1644 do 1651 studowaše we Wittenbergu teologiju a zakónči studij jako magister. Po nawróće do Łužicy bě 1655/56 najprjedy z diakonom we Wojerecach a potom hač do lěta 1663 tam z archidiakonom. Wot 1663 hač do swojeje smjerće skutkowaše jako farar we Wóslinčanskej wosadźe.
Ćichor zawostaji w rukopisu serbske přełožki njedźelskich a swjedźenskich sćenjow a epistlow.
Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Otto, Gottlieb Friedrich: Lexikon der Oberlausitzischen Schriftsteller und Künstler, prěni zwjazk, str. 203
- Korla Awgust Jenč: Spisowarjo serbskich rukopisow mjez hornjołužiskimi Serbami hač do lěta 1800. W: ČMS 28 (1875), str. 83
Žórło[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Rudolf Kilank: Ćichor, Jan. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 579