Hornjołužiske hona: Rozdźěl mjez wersijomaj

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
nowa strona: mini|Typiska krajina Hornjołužiskich honow pola [[Hrodźišćo (Wóspork)|Hrodźišća]] Dataja:Kotołka pola Bukojny.jpg|mini|Při…
 
Mikławš (diskusija | přinoški)
S prawopis
 
Rjadka 4: Rjadka 4:
'''Hornjołužiske hona''' ({{wrěči|de}} ''Oberlausitzer Gefilde'') su přirodny rum w [[Hornja Łužica|Hornjej Łužicy]], kotryž rozpřestrěwa so na dołhosći něhdźe 45 kilometrow mjez [[Kamjenc]]om na sewjerozapadźe a [[Lubij]]om na juhowuchodźe. Wone předstaja něhdźe 12 do 15 kilometrow šěroke pasmo hórkateje krajiny mjez prěnim rjećazom [[Hornjołužiske hory|Hornjołužiskich horow]] na juhu a [[Hornjołužiska holanska a hatowa krajina|holanskej a hatowej krajinu]] na sewjeru. W srjedźišćo hornjołužiskich honow leži město [[Budyšin]]. Na zapadźe mjezuja wone ze [[Zapadołužiska pahórčina|Zapadołužiskej pahórčinu]] (Kamjenskimi horami).
'''Hornjołužiske hona''' ({{wrěči|de}} ''Oberlausitzer Gefilde'') su přirodny rum w [[Hornja Łužica|Hornjej Łužicy]], kotryž rozpřestrěwa so na dołhosći něhdźe 45 kilometrow mjez [[Kamjenc]]om na sewjerozapadźe a [[Lubij]]om na juhowuchodźe. Wone předstaja něhdźe 12 do 15 kilometrow šěroke pasmo hórkateje krajiny mjez prěnim rjećazom [[Hornjołužiske hory|Hornjołužiskich horow]] na juhu a [[Hornjołužiska holanska a hatowa krajina|holanskej a hatowej krajinu]] na sewjeru. W srjedźišćo hornjołužiskich honow leži město [[Budyšin]]. Na zapadźe mjezuja wone ze [[Zapadołužiska pahórčina|Zapadołužiskej pahórčinu]] (Kamjenskimi horami).


Typiske za hornjołužiske hona su płódne [[hlinina|hlininowe]] pódy, kotrež zmóžnichu hižo w zažnym srjedźowěku wunóšne ratarstwo a z tym poměrne huste wobsydlenje w kónčinje wokoło Budyšina, Kamjenca a Lubija. To wotbłyšćuje so tež we wysokej ličbje [[hrodźišćo (twarjenje)|hrodźišćow]] w tutym teritoriju. Porno tomu njehodźachu so regiony sewjernje a južnje dla horow abo bahnow a z tym zwjazanej nišej kwalitu pódy za zasydlenje. Z teje přičiny wuzwolichu sej tež słowjanscy [[Milčenjo]] hornjołužiske hona jako sydlenski teritorij, mjeztym zo so susodnej kónčinje na sewjeru a juhu hakle pozdźišo wobsydlichu. Prěnjotne lěsy so na tutym pasmje zwjetša trjebjachu.
Typiske za hornjołužiske hona su płódne [[hlinina|hlininowe]] pódy, kotrež zmóžnichu hižo w zažnym srjedźowěku wunošne ratarstwo a z tym poměrne huste wobsydlenje w kónčinje wokoło Budyšina, Kamjenca a Lubija. To wotbłyšćuje so tež we wysokej ličbje [[hrodźišćo (twarjenje)|hrodźišćow]] w tutym teritoriju. Porno tomu njehodźachu so regiony sewjernje a južnje dla horow abo bahnow a z tym zwjazanej nišej kwalitu pódy za zasydlenje. Z teje přičiny wuzwolichu sej tež słowjanscy [[Milčenjo]] hornjołužiske hona jako sydlenski teritorij, mjeztym zo so susodnej kónčinje na sewjeru a juhu hakle pozdźišo wobsydlichu. Prěnjotne lěsy so na tutym pasmje zwjetša trjebjachu.


Nimo dobrych wuměnjenjow za ratarstwo skićeše pasmo mjez horami a holu tež najlěpšu móžnosć za mjezynarodny wikowanski puć mjez zapadom a wuchodom, čehoždla wjedźe [[Via regia]] runje přez tutu kónčinu.
Nimo dobrych wuměnjenjow za ratarstwo skićeše pasmo mjez horami a holu tež najlěpšu móžnosć za mjezynarodny wikowanski puć mjez zapadom a wuchodom, čehoždla wjedźe [[Via regia]] runje přez tutu kónčinu.

Aktualna wersija wot 12. februara 2020, 16:42

Typiska krajina Hornjołužiskich honow pola Hrodźišća
Při Kotołce pola Bukojny

Hornjołužiske hona (němsce Oberlausitzer Gefilde) su přirodny rum w Hornjej Łužicy, kotryž rozpřestrěwa so na dołhosći něhdźe 45 kilometrow mjez Kamjencom na sewjerozapadźe a Lubijom na juhowuchodźe. Wone předstaja něhdźe 12 do 15 kilometrow šěroke pasmo hórkateje krajiny mjez prěnim rjećazom Hornjołužiskich horow na juhu a holanskej a hatowej krajinu na sewjeru. W srjedźišćo hornjołužiskich honow leži město Budyšin. Na zapadźe mjezuja wone ze Zapadołužiskej pahórčinu (Kamjenskimi horami).

Typiske za hornjołužiske hona su płódne hlininowe pódy, kotrež zmóžnichu hižo w zažnym srjedźowěku wunošne ratarstwo a z tym poměrne huste wobsydlenje w kónčinje wokoło Budyšina, Kamjenca a Lubija. To wotbłyšćuje so tež we wysokej ličbje hrodźišćow w tutym teritoriju. Porno tomu njehodźachu so regiony sewjernje a južnje dla horow abo bahnow a z tym zwjazanej nišej kwalitu pódy za zasydlenje. Z teje přičiny wuzwolichu sej tež słowjanscy Milčenjo hornjołužiske hona jako sydlenski teritorij, mjeztym zo so susodnej kónčinje na sewjeru a juhu hakle pozdźišo wobsydlichu. Prěnjotne lěsy so na tutym pasmje zwjetša trjebjachu.

Nimo dobrych wuměnjenjow za ratarstwo skićeše pasmo mjez horami a holu tež najlěpšu móžnosć za mjezynarodny wikowanski puć mjez zapadom a wuchodom, čehoždla wjedźe Via regia runje přez tutu kónčinu.

Wjetše rěki, kotrež Hornjołužiske hona z horow pochadźejo přeprěkuja, su (ze zapada do wuchoda) Čorny Halštrow, Klóšterska woda, Čornica, Sprjewja, Kotołka a Lubata. Na někotrych městnach wuhrjebachu wone nahladne skały, kaž na přikład pola Hrodźišća, Łuska, Njezdašec abo mjez Hornjej Hórku a Budyšinom.

Hlininowa woršta je zwjetša wokoło dwaj metraj sylna, w Horjanach, sobu najpłódnišej kónčinje tutoho regiona tež hač do pjeć metrow.

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Karl Mannsfeld, Hans Richter (wud.): Naturräume in Sachsen. Trier 1995.
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije