|
|
|
'''Jan Wjela''' (* [[24. awgusta]] [[1920]] w [[Komorow (Wulka Dubrawa)|Komorowje pola Klukša]]; † [[14. oktobra]] [[1999]]) bě [[Serbja|serbski]] wučer, awtor a nakładnistwowy lektor.
Narodźi so jako syn [[Jurij Wjela|Jurja]] a Anny Elisabeth Wjelic w Komorowje, hdźež bě nan z wučerjom. Po ludowej šuli poda so 1930 na gymnazij do [[Budyšin]]a. Wot 1936 do 1939 wuknješe na na wobchodnej šuli w [[Žitawa|Žitawje]], hdźež złoži tež maturu. W [[Druha swětowa wójna|Druhej swětowej wójnje]] słužeše jako němski wojak a běše po kóncu wójny w [[Italska|Italskej]] w ameriskej wójnskej jatbje. 1947 poda so na hospodarski studij do [[Juhosłowjanska|juhosłowjanskeje]] stolicy [[Běłohród]], kotruž dyrbješe pak hižo lěto pozdźišo dla konflikta mjez [[Josip Broz Tito|Titom]] a [[Józef Stalin|Stalinom]] zaso wopušćić. Po krótkim času wučerjenja a dźěła w Serbskim zarjedźe přińdźe 1954 jako lektor do nowozałoženeje Redakcije serbskich wučbnicow, hdźež bě hłowny zamołwity za zestajenje serbskich čitankow. Nimo sam spisanych powědančkow za dźěći bě tež sobuawtor někotrych twórbow swojeho nana, kaž na přikład ''Bjez prócy a potu njepřińdźeš k złotu'' (1965) a ''Wulke přećelstwo'' (1968).
== Žórło ==
|
