Miłoćicy: Rozdźěl mjez wersijomaj

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Keine Bearbeitungszusammenfassung
Rjadka 67: Rjadka 67:
{{Commonscat|Miltitz/Miłoćicy|Miłoćicy}}
{{Commonscat|Miltitz/Miłoćicy|Miłoćicy}}
*[http://www.nebelschuetz.de/index.php?id=412 nebelschuetz.de – Miłoćicy]
*[http://www.nebelschuetz.de/index.php?id=412 nebelschuetz.de – Miłoćicy]
*[https://frosch-ev.de/ Webstrona] wjesneho towarstwa „Miłočanska žaba“ (serbsce)


{{Wjesne dźěle Njebjelčic}}
{{Wjesne dźěle Njebjelčic}}

Wersija wot 20. junija 2019, 22:21

Miłoćicy
Miltitz
Miłoćicy na karće Hornjeje Łužicy
Miłoćicy na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Miłoćicy
Miłoćicy
gmejna: Njebjelčicy
zagmejnowanje: 1974
wobydlerstwo: 219 (31. decembra 2023)[1]
wysokosć: 195 metrow n.m.hł.
51.24694444444414.181944444444195
póstowe čisło: 01920
předwólba: 035796
„Miłočanska žaba“
„Miłočanska žaba“

„Miłočanska žaba“

Miłoćicy (němsce Miltitz) su wjes w gmejnje Njebjelčicy w Budyskim wokrjesu. Leža wuchodnje Kamjenca při rěčce Jaworje mjez Njebjelčicami a Pančicami-Kukowom.

Wo wjesnu zhromadnosć stara so 1995 załožene wjesne towarstwo Miłočanska žaba z.t. z něhdźe 60 čłonami.[2]

Powětrowy wobraz Miłoćic z Kamjenskimi horami w pozadku

Stawizny

Swjaty křiž a pomnikaj za padnjenych wobeju swětoweju wójnow wosrjedź Miłoćic

Wjeska Miłoćicy so 1348 prěni raz z mjenom Mylticz naspomni.[3] Mjeno wotwodźuje so wot staroserbskeho mjena Miłota – městnosć wěsteho Miłoty. Ležownostne knjejstwo njewukonješe – porno wokolnym wsam – klóšter, ale Budyske tachantstwo.

Wobydlerstwo

We 1880tych lětach mějachu Miłoćicy po Mukowej statistice cyłkownje 170 wobydlerjow, z nich 162 Serbow (95 %) a wósom Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći po přićahu wusydlencow po Druhej swětowej wójnje w lěće 1956 serbskorěčny podźěl ludnosće wot jenož hišće 68 %.[5]

1925 bě wot cyłkownje 179 wobydlerjow 174 katolskich (97 %) a jenož pjeć ewangelskich.[3]

Přisłušnosć

Gmejna: Hač do 1957 bě wjeska samostatna gmejnska wjeska, po tym so Wěteńčanskej gmejnje přizamknje, doniž so 1974 do Njebjelčanskeje gmejny njepřiwza.
Wokrjes: 1777 wokrjes Budyšin, 1843 Krajny sudnistwowy wobwod Budyšin (Landgerichtsbezirk Bautzen), 1856 Sudnistwowy zarjad Kamjenc (Gerichtsamt Kamenz), 1875 Zarjadowe stotnistwo Kamjenc (Amtshauptmannschaft Kamenz), 1952 wokrjes Kamjenc, 1994 wokrjes Kamjenc, 2008 wokrjes Budyšin
Wosada: Romsko-katolsce je wjeska hižo přeco k Chróšćanskej wosadźe přisłušaca. Ewangelsce słuša wjeska z lěta 1875 k Protecam, wot 2001 k cyrkwinskej wosadźe Smječkecy.

Ličba wobydlerjow

  • 1777: 14 burow, 8 chěžkarjow
  • 1834: 170
  • 1871: 156
  • 1890: 164
  • 1910: 159
  • 1925: 179
  • 1939: 156
  • 1946: 209
  • 1950: 233
  • 1964: 257
  • 2004: 234
  • 2012: 225
  • 2023: 219

Wosebitosće

Hlej tež: Lisćina kulturnych pomnikow w Miłoćicach

Wosobiny

Žórła

  • Westliche Oberlausitz zwischen Kamenz und Königswartha (= Werte unserer Heimat. Zwjazk 51). 1. nakład. Akademie Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-05-000708-7, str. 204–205.
  1. staw: 31. decembra 2023; am-klosterwasser.de
  2. Towarstwo zesylnja zhromadnosć. W Serbskich Nowinach dnja 8. januara 2016
  3. 3,0 3,1 Miłoćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 99. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [215 wobydlerjow, z nich 100 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 0 z pasiwnymi, 46 serbskich dźěći a młodostnych, 69 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkazaj

 Commons: Miłoćicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije