Jakub Anton Kilian: Rozdźěl mjez wersijomaj

Stawizny wersijow interaktiwnje přepytać

Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt

Inline

Aktualna wersija wot 14. meje 2019, 11:29

Jakub Anton Kilian (němsce Jacob Anton Kylian; * 25. apryla 1683 w Kulowje, † 15. meje 1759 w Budyšinje) bě serbski katolski farar, spěchowar ludoweho kubłanja, magister filozofije a baccalaureus teologije.

Syn Kulowskeho měšćana wopytowaše wot 1694 do 1699 gymnazij w Žahanju a pokročowaše w čěskim Chomutowje. Wot 1704 do 1707 studowaše we Wołomucu teologije. Po prěnjej staciji jako kapłan w delnjošleskim Peicherwitzu (1707) so do Łužicy nawróći a bě wot 1708 do 1709 katechet při Tachantskej cyrkwi w Budyšinje. Wot 1709 do 1718 bě druhi kapłan a 1718–21 farar při Budyskej Serbskej cyrkwi. Wot 1721 do 1740 bě Kilian kanonik a wot 1740 hač do swojeje smjerće w lěće 1759 senior Budyskeho tachantstwa.

W lěće 1735 wuda Kilian Serbske katolske ABC knižki. Wón bě literarny přećel Jurja Hawštyna Swětlika, kotremuž pomhaše při dźěle na łaćonsko-serbskim słowniku. Swoje zamóženje wotkaza Kilian za twar serbskeje šule, štož so 1785 z prócu Franca Jurja Loka w Kulowje zwoprawdźi. Kilian zawostaji w rukopisu Serbske glosy we łaćonsko-němskim słowniku a štyri zwjazki prědowanjow we łaćonskej a w němskej rěči.

Žórło[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Jurij Młynk: Kilian, Jakub Anton. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 250sl.

@@ Rjadka 1: / Rjadka 1: @@
 '''Jakub Anton Kilian''' ({{wrěči|de}} ''Jacob Anton Kylian''; * [[25. apryla]] [[1683]] w [[Kulow]]je, † [[15. meje]] [[1759]] w [[Budyšin]]je) bě [[Serbja|serbski]] katolski farar, spěchowar ludoweho kubłanja, magister filozofije a baccalaureus teologije.
-Syn Kulowskeho měšćana wopytowaše wot 1694 do 1699 gymnazij w [[Žahań|Žahanju]] a pokročowaše w čěskim [[Chomutov|Chomutowje]]. Wot 1704 do 1707 studowaše we [[Wołomuc]]u teologije. Po prěnjej staciji jako kapłan w [[Šleska|šleskim]] Peicherwitzu (1707) so do Łužicy nawróći a bě wot 1708 do 1709 katechet při [[Tachantska cyrkej swj. Pětra|Tachantskej cyrkwi]] w Budyšinje. Wot 1709 do 1718 bě druhi kapłan a 1718–21 farar při Budyskej [[Serbska cyrkej|Serbskej cyrkwi]]. Wot 1721 do 1740 bě Kilian kanonik a wot 1740 hač do swojeje smjerće w lěće 1759 senior [[Budyske tachantstwo|Budyskeho tachantstwa]].
+Syn Kulowskeho měšćana wopytowaše wot 1694 do 1699 gymnazij w [[Žahań|Žahanju]] a pokročowaše w čěskim [[Chomutov|Chomutowje]]. Wot 1704 do 1707 studowaše we [[Wołomuc]]u teologije. Po prěnjej staciji jako kapłan w [[Delnja Šleska|delnjošleskim]] [[Pichorowice|Peicherwitzu]] (1707) so do Łužicy nawróći a bě wot 1708 do 1709 katechet při [[Tachantska cyrkej swj. Pětra|Tachantskej cyrkwi]] w Budyšinje. Wot 1709 do 1718 bě druhi kapłan a 1718–21 farar při Budyskej [[Serbska cyrkej|Serbskej cyrkwi]]. Wot 1721 do 1740 bě Kilian kanonik a wot 1740 hač do swojeje smjerće w lěće 1759 senior [[Budyske tachantstwo|Budyskeho tachantstwa]].
 W lěće 1735 wuda Kilian ''Serbske katolske ABC knižki''. Wón bě literarny přećel [[Jurij Hawštyn Swětlik|Jurja Hawštyna Swětlika]], kotremuž pomhaše při dźěle na łaćonsko-serbskim słowniku. Swoje zamóženje wotkaza Kilian za twar serbskeje šule, štož so 1785 z prócu [[Franc Jurij Lok|Franca Jurja Loka]] w Kulowje zwoprawdźi. Kilian zawostaji w rukopisu ''Serbske glosy we łaćonsko-němskim słowniku'' a štyri zwjazki prědowanjow we łaćonskej a w němskej rěči.