Dubo: Rozdźěl mjez wersijomaj
S →Žórła |
dodawk |
||
Rjadka 13: | Rjadka 13: | ||
}} |
}} |
||
'''Dubo''' (prjedy tež ''Duby'';<ref>{{Pful|169}}</ref> {{wrěči|de}} ''Dauban'') je wjes |
'''Dubo''' (prjedy tež ''Duby'';<ref>{{Pful|169}}</ref> {{wrěči|de}} ''Dauban'') je wjes na zapadźe [[Sakska|sakskeho]] wokrjesa [[wokrjes Zhorjelc|Zhorjelc]], kotraž přisłuša gmejnje [[Wysoka Dubrawa]]. Ma {{WOB|Wysoka Dubrawa|Dubo}} wobydlerjow.<ref>{{WOBD|Wysoka Dubrawa}}; {{WOBŽ|Wysoka Dubrawa}}</ref> |
||
== Geografija == |
|||
Wjes leži njedaloko hranicy mjez Zhorjelskim a [[Wokrjes Budyšin|Budyskim wokrjesom]] při južnej kromje [[Biosferowy rezerwat Hornjołužiska hola a haty|biosferoweho rezerwata Hornjołužiskeje hole a hatow]] a při statnej dróze S 109 z [[Budyšin]]a do [[Niska|Niskeje]]. Susodne wsy su [[Dołha Boršć]] na sewjerowuchodźe, [[Lipinki]] na wuchodźe, [[Wukrančicy]] na juhu a [[Zubornička]] na juhowuchodźe. Na zapadźe a sewjeru rozpřestrěwa so hola. |
|||
== Stawizny == |
|||
Prěnje historiske naspomnjenje jako ''Duban''<ref name="digit">{{HOV|Dauban|Dubo}}</ref> je z lěta [[1377]]. W lěće 1884 měješe wjes po [[Arnošt Muka|Mukowej]] statistice 285 wobydlerjow, mjez nimi 262 Serbow (92 %).<ref>{{Černik|116}}</ref> |
Prěnje historiske naspomnjenje jako ''Duban''<ref name="digit">{{HOV|Dauban|Dubo}}</ref> je z lěta [[1377]]. W lěće 1884 měješe wjes po [[Arnošt Muka|Mukowej]] statistice 285 wobydlerjow, mjez nimi 262 Serbow (92 %).<ref>{{Černik|116}}</ref> |
||
Wersija wot 12. oktobra 2018, 10:37
| ||
gmejna: | Wysoka Dubrawa | |
zagmejnowanje: | 1938 (do Wukrančic) | |
wobydlerstwo: | 245 (31. decembra 2022)[1] | |
51.28222222222214.629444444444
| ||
póstowe čisło: | 02906 | |
předwólba: | 035932 | |
Saksko-pruski měznik blisko Duboho | ||
wikidata: Dubo (Q160382)
|
Dubo (prjedy tež Duby;[2] němsce Dauban) je wjes na zapadźe sakskeho wokrjesa Zhorjelc, kotraž přisłuša gmejnje Wysoka Dubrawa. Ma 245 wobydlerjow.[3]
Geografija
Wjes leži njedaloko hranicy mjez Zhorjelskim a Budyskim wokrjesom při južnej kromje biosferoweho rezerwata Hornjołužiskeje hole a hatow a při statnej dróze S 109 z Budyšina do Niskeje. Susodne wsy su Dołha Boršć na sewjerowuchodźe, Lipinki na wuchodźe, Wukrančicy na juhu a Zubornička na juhowuchodźe. Na zapadźe a sewjeru rozpřestrěwa so hola.
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje jako Duban[4] je z lěta 1377. W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 285 wobydlerjow, mjez nimi 262 Serbow (92 %).[5]
Wosobiny
- Julius Herman Gólč (1831–1906) – farar a zakitowar serbstwa
Literatura
- Dauban/Dubo. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 279–284.
Žórła
- ↑ staw: 31. decembra 2022; podaća zarjadniskeho zwjazka Dźěže
- ↑ Křesćan Bohuwěr Pful: Łužiski serbski słownik. Maćica Serbska, Budyšin 1866, str. 169 (online).
- ↑ 31. decembra 2022; podaća zarjadniskeho zwjazka Dźěže
- ↑ Dubo w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 116. → wšě wjeski
Wotkaz
Borštka | Drěnow | Dubo | Hbjelsk | Hornje Brusy | Jěrchecy | Radšow | Wukrančicy | Zubornica