Lipiny: Rozdźěl mjez wersijomaj

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
SKeine Bearbeitungszusammenfassung
Rjadka 13: Rjadka 13:
|wobraz=Sühnekreuz lippen scado.JPG
|wobraz=Sühnekreuz lippen scado.JPG
|wopis wobraza=Lipinski kamjentny křiž (nalěwo) na Wojerowskim hrodźe
|wopis wobraza=Lipinski kamjentny křiž (nalěwo) na Wojerowskim hrodźe
|mjeno wobydlerja=Lipinjan/ka
|adjektiw=Lipinski
}}
}}

Wersija wot 31. měrca 2018, 10:53

Lipiny
Lippen
Połoženje Lipinow na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Lipinow na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Lipinow
Połoženje Lipinow
gmejna: Łaz
zagmejnowanje: 1974 (do Delnjeho Wujězda)
wobydlerstwo: 59 (31. decembra 2016)[1]
přestrjeń: 2,9 km²
wysokosć: 132 metrow n.m.hł.
51.37861111111114.464166666667132
póstowe čisło: 02999
předwólba: 035728
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Lipinjan/ka
adjektiw:
Lipinski
skłonowanje:
Lipinow, Lipinam, Lipiny, Lipinami, w Lipinach
Lipinski kamjentny křiž (nalěwo) na Wojerowskim hrodźe
Lipinski kamjentny křiž (nalěwo) na Wojerowskim hrodźe

Lipinski kamjentny křiž (nalěwo) na Wojerowskim hrodźe

Lipiny (němsce Lippen) su hornjołužiska wjeska w sewjeru sakskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja wot lěta 1996 k Łazej a maja 59 wobydlerjow.[2]

Stawizny

Prěnje historiske naspomnjenje jako Lypen[3] je z lěta 1375. Po statistice Arnošta Muki mějachu Lipiny we 1880tych lětach cyłkownje 235 wobydlerjow, z nich 231 Serbow a jenož štyrjo Němcy.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot hišće 75,1 %.[5] Ewangelscy Lipinjenjo słušeja do Łazowskeje wosady.

Literatura

  • Driewitz/Drěwcy und Lippen/Lipiny. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 119sl.


Žórła

  1. staw: 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Łaz
  2. 31. decembra 2016; Podaća gmejnskeho zarjada Łaz
  3. Lipiny w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 92. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 249. [221 wobydlerjow, z nich 114 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 14 z pasiwnymi, 38 serbskich dźěći a młodostnych, 55 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije