Handrij Zejler: Rozdźěl mjez wersijomaj
S Kategorija:Ewangelsko-lutherski duchowny bu wotstronjena; Kategorija:Ewangelsko-lutherski farar bu přidata z HotCat |
|||
| Rjadka 7: | Rjadka 7: | ||
Katolski biskop [[Franc Jurij Lok]] zmóžni Zejlerjej studij při [[Lipsk|Lipščanskej]] uniwersiće, hdźež studowaše wot 1825 do 1829 ewangelsku teologiju. W lěće 1826 załoži zhromadnje z [[Hendrich Awgust Krygar|Krygarjom]] rukopisny studentski časopis ''Serska Nowina''. W tutej wozjewi Zejler 1827 prěni króć baseń [[Na sersku Łužicu]] – dźensnišu serbsku hymnu. W Lipsku zezna tež serbiskeho basnika a załožerja nowoserbiskeje literatury [[Sima Milutinović|Simu Milutinovića]].<ref>Mićo Cvijetić: ''Serbsko-serbiska literarna a kulturna wzajomnosć.'' In: [[Rozhlad]] 2001.</ref> |
Katolski biskop [[Franc Jurij Lok]] zmóžni Zejlerjej studij při [[Lipsk|Lipščanskej]] uniwersiće, hdźež studowaše wot 1825 do 1829 ewangelsku teologiju. W lěće 1826 załoži zhromadnje z [[Hendrich Awgust Krygar|Krygarjom]] rukopisny studentski časopis ''Serska Nowina''. W tutej wozjewi Zejler 1827 prěni króć baseń [[Na sersku Łužicu]] – dźensnišu serbsku hymnu. W Lipsku zezna tež serbiskeho basnika a załožerja nowoserbiskeje literatury [[Sima Milutinović|Simu Milutinovića]].<ref>Mićo Cvijetić: ''Serbsko-serbiska literarna a kulturna wzajomnosć.'' In: [[Rozhlad]] 2001.</ref> |
||
Po nawróće do Łužicy w lěće 1830 bě najprjedy pomocny prědar a wot 1832 diakon w [[Klukš]]u a wot 1835 hač do swojeje smjerće w lěće 1872 z fararjom we Łazu. Tam natwari a spěchowaše serbske towaršnostne žiwjenje. |
|||
| ⚫ | Zejler płaći jako załožer moderneho serbskeho basnistwa. Nimo toho bě wón wudawaćel wšelakorych serbskich časopisow (n.př. [[Tydźenska Nowina|Tydźenskeje Nowiny]] zhromadnje z [[Jan Arnošt Smoler|Janom Arnoštom Smolerjom]]) a serbskeje gramatiki. 1847 bě Zejler sobuzałožer [[Maćica Serbska|Maćicy Serbskeje]]. |
||
Handrij Zejler bu na Łazowskim kěrchowje pochowany. |
Handrij Zejler bu na Łazowskim kěrchowje pochowany. Na torhošću před cyrkwju stajichu jemu w lěće 1931 pomnik. Dalši pomnik nadeńdźe so w jeho ródnej Słonej Boršći. We woběmaj wsomaj je so dróha po Zejlerju pomjenowała. |
||
== Skutkowanje == |
|||
| ⚫ | Zejler płaći jako załožer moderneho serbskeho basnistwa. Nimo toho bě wón wudawaćel wšelakorych serbskich časopisow (n.př. [[Tydźenska Nowina|Tydźenskeje Nowiny]] zhromadnje z [[Jan Arnošt Smoler|Janom Arnoštom Smolerjom]]) a serbskeje gramatiki. 1847 bě Zejler sobuzałožer [[Maćica Serbska|Maćicy Serbskeje]]. |
||
== Wotkazy == |
== Wotkazy == |
||
Wersija wot 11. februara 2018, 19:07
Handrij Zejler (* 1. februara 1804 w Słonej Boršći; † 15. oktobra 1872 we Łazu) bě basnik serbskeho narodneho wozrodźenja a ewangelski farar.
Žiwjenje
Handrij Zejler narodźi so 1. februara 1804 w Słonej Boršći, kotraž je dźensa měšćanski dźěl Budyšina. Zejler, syn žiwnosćerja a studnjerja Jana Zejlerja, wopyta mjez 1818 a 1825 gymnazij w Budyšinje.
Katolski biskop Franc Jurij Lok zmóžni Zejlerjej studij při Lipščanskej uniwersiće, hdźež studowaše wot 1825 do 1829 ewangelsku teologiju. W lěće 1826 załoži zhromadnje z Krygarjom rukopisny studentski časopis Serska Nowina. W tutej wozjewi Zejler 1827 prěni króć baseń Na sersku Łužicu – dźensnišu serbsku hymnu. W Lipsku zezna tež serbiskeho basnika a załožerja nowoserbiskeje literatury Simu Milutinovića.[1]
Po nawróće do Łužicy w lěće 1830 bě najprjedy pomocny prědar a wot 1832 diakon w Klukšu a wot 1835 hač do swojeje smjerće w lěće 1872 z fararjom we Łazu. Tam natwari a spěchowaše serbske towaršnostne žiwjenje.
Handrij Zejler bu na Łazowskim kěrchowje pochowany. Na torhošću před cyrkwju stajichu jemu w lěće 1931 pomnik. Dalši pomnik nadeńdźe so w jeho ródnej Słonej Boršći. We woběmaj wsomaj je so dróha po Zejlerju pomjenowała.
Skutkowanje
Zejler płaći jako załožer moderneho serbskeho basnistwa. Nimo toho bě wón wudawaćel wšelakorych serbskich časopisow (n.př. Tydźenskeje Nowiny zhromadnje z Janom Arnoštom Smolerjom) a serbskeje gramatiki. 1847 bě Zejler sobuzałožer Maćicy Serbskeje.
Wotkazy
Commons: Handrij Zejler – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Žórła
- Kito Lorenc (wudawaćel): Sorbisches Lesebuch. Serbska čitanka. Lipsk 1981.
- Lucija Hajnec: Zejler, Handrij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 642ff.