Kito Lorenc: Rozdźěl mjez wersijomaj
S Bot: new category: Kategorija:Serbski spisowaćel → Kategorija:Serbska literatura |
S KL zemrěł |
||
Rjadka 1: | Rjadka 1: | ||
[[Dataja:Kito_Lorenc.JPG|thumb|Kito Lorenc (2013)]] |
[[Dataja:Kito_Lorenc.JPG|thumb|Kito Lorenc (2013)]] |
||
'''Kito Lorenc''' (* [[4. měrca]] [[1938]] w [[Slepo|Slepom]]) |
'''Kito Lorenc''' (* [[4. měrca]] [[1938]] w [[Slepo|Slepom]], † [[24. septembra]] [[2017]]) bě serbski basnik, spisowaćel, přełožowar a esejist. Wón płaći jako jedyn z najwuznamnišich serbskich spisowaćelow přitomnosće; je wnučk serbskeho spisowaćela [[Jakub Lorenc-Zalěski|Jakuba Lorenca-Zalěskeho]]. |
||
==Žiwjenje== |
==Žiwjenje== |
||
Kito Lorenc, bratr [[Michał Lorenc|Michała Lorenca]], wopytowaše wot 1952 do 1956 Serbsku wyšu šulu w [[Choćebuz]]u a studowaše wot 1956 do 1961 slawistiku a pedagogiku w [[Lipsk|Lipsku]]. Mjez 1961 a 1972 běše Lorenc sobudźěłaćer [[Serbski institut|Instituta za serbski ludospyt]] w [[Budyšin|Budyšinje]] a bě wot 1972 do 1979 jako dramaturg při [[Statny serbski ludowy ansambl|Statnym serbskim ludowym ansamblu]] w Budyšinje přistajeny. Kito Lorenc |
Kito Lorenc, bratr [[Michał Lorenc|Michała Lorenca]], wopytowaše wot 1952 do 1956 Serbsku wyšu šulu w [[Choćebuz]]u a studowaše wot 1956 do 1961 slawistiku a pedagogiku w [[Lipsk|Lipsku]]. Mjez 1961 a 1972 běše Lorenc sobudźěłaćer [[Serbski institut|Instituta za serbski ludospyt]] w [[Budyšin|Budyšinje]] a bě wot 1972 do 1979 jako dramaturg při [[Statny serbski ludowy ansambl|Statnym serbskim ludowym ansamblu]] w Budyšinje přistajeny. Kito Lorenc bě čłon [[PEN-cemntrum Němskeje|PEN-centruma Němskeje]] a [[Sakska akademija wuměłstwow|Sakskeje akademije wuměłstwow]]. Wón skutkowaše wot lěta 1979 jako swobodny spisowaćel a bydleše we [[Wuježk pod Čornobohom|Wuježku pod Čornobohom]]. |
||
Lorenc běše wot lěta 1973 do 2014 wudawaćel rjadu ''Serbska poezija'', w kotrymž so [[hornjoserbšćina|hornjo-]] a [[delnjoserbšćina|delnjoserbske]] basnje spisowaćelow w jednotliwej abo we wobsahowej zběrce wozjewja. Rjad wuńdźe w [[Ludowe nakładnistwo Domowina|Ludowym nakładnistwje Domowina]]. |
Lorenc běše wot lěta 1973 do 2014 wudawaćel rjadu ''Serbska poezija'', w kotrymž so [[hornjoserbšćina|hornjo-]] a [[delnjoserbšćina|delnjoserbske]] basnje spisowaćelow w jednotliwej abo we wobsahowej zběrce wozjewja. Rjad wuńdźe w [[Ludowe nakładnistwo Domowina|Ludowym nakładnistwje Domowina]]. |
||
==Myta a wuznamjenjenja== |
==Myta a wuznamjenjenja== |
||
Kitej Lorencej so spočatk nowembra 2008 „Kluč Smederejeva“, najwuznamniše [[Serbiska|serbiske]] mjezynarodne myto poezije,<ref>Cottbus.de: [http://www.cottbus.de/buerger/rathaus/rathauszeitung/archiv/rathauszeitung_2007_2008/archiv_ii_halbjahr_2008/rathauszeitung_02122008/index.dsb.html Kito Lorenc jo dostał myto „Kluc wót Smedereva“.] Serbske wokno, 02.12.2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) {{ref-dsb}}</ref> 18. decembra 2008 titul čestneho doktora fakulty rěčnych, literarnych a kulturnych wědomosćow [[TU Drježdźany]],<ref>Ljubisa Simic: [http://www.sedmica.de/content/view/30/2/lang,german/ ''Kito Lorenc erhält Ehrendoktorwürde der TU Dresden.''] Choćebuz, 12. decembra 2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) {{ref-de}}</ref> 17. januara 2009 Lessingowe myto [[Sakska|Swobodneho stata Sakskeje]], za kotrež bu wot sakskeje ministerki za wuměłstwo [[Eva-Maria Stange|Eva-Maria Stangowej]] pomjenowany,<ref>Sächsisches Staatsministerium für Wissenschaft und Kunst, Pressemeldung: [http://bildungsklick.de/pm/61787/kito-lorenc-erhaelt-lessing-preis-des-freistaates-sachsen-2009/ ''Kito Lorenc erhält Lessing-Preis des Freistaates Sachsen 2009.''] Drježdźany 13.07.2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) {{ref-de}}</ref> |
Kitej Lorencej so spočatk nowembra 2008 „Kluč Smederejeva“, najwuznamniše [[Serbiska|serbiske]] mjezynarodne myto poezije,<ref>Cottbus.de: [http://www.cottbus.de/buerger/rathaus/rathauszeitung/archiv/rathauszeitung_2007_2008/archiv_ii_halbjahr_2008/rathauszeitung_02122008/index.dsb.html Kito Lorenc jo dostał myto „Kluc wót Smedereva“.] Serbske wokno, 02.12.2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) {{ref-dsb}}</ref> 18. decembra 2008 titul čestneho doktora fakulty rěčnych, literarnych a kulturnych wědomosćow [[TU Drježdźany]],<ref>Ljubisa Simic: [http://www.sedmica.de/content/view/30/2/lang,german/ ''Kito Lorenc erhält Ehrendoktorwürde der TU Dresden.''] Choćebuz, 12. decembra 2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) {{ref-de}}</ref> 17. januara 2009 Lessingowe myto [[Sakska|Swobodneho stata Sakskeje]], za kotrež bu wot sakskeje ministerki za wuměłstwo [[Eva-Maria Stange|Eva-Maria Stangowej]] pomjenowany,<ref>Sächsisches Staatsministerium für Wissenschaft und Kunst, Pressemeldung: [http://bildungsklick.de/pm/61787/kito-lorenc-erhaelt-lessing-preis-des-freistaates-sachsen-2009/ ''Kito Lorenc erhält Lessing-Preis des Freistaates Sachsen 2009.''] Drježdźany 13.07.2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) {{ref-de}}</ref> 23. junija 2012 Myto Petrarcy Huberta-Burdoweje załožby a 2016 Myto Christiana Wagnera spožči. |
||
Nimo toho dósta Lorenc Hermanna Hesseowy stipendij (Calw, 1997), Heinricha Mannowe myto (1991), [[Myto Ćišinskeho]] (1990), Heinricha Heineho myto (1974) a dwójce Literarne myto Domowiny (1962, 1968). |
Nimo toho dósta Lorenc Hermanna Hesseowy stipendij (Calw, 1997), Heinricha Mannowe myto (1991), [[Myto Ćišinskeho]] (1990), Heinricha Heineho myto (1974) a dwójce Literarne myto Domowiny (1962, 1968). |
Wersija wot 25. septembra 2017, 23:57
Kito Lorenc (* 4. měrca 1938 w Slepom, † 24. septembra 2017) bě serbski basnik, spisowaćel, přełožowar a esejist. Wón płaći jako jedyn z najwuznamnišich serbskich spisowaćelow přitomnosće; je wnučk serbskeho spisowaćela Jakuba Lorenca-Zalěskeho.
Žiwjenje
Kito Lorenc, bratr Michała Lorenca, wopytowaše wot 1952 do 1956 Serbsku wyšu šulu w Choćebuzu a studowaše wot 1956 do 1961 slawistiku a pedagogiku w Lipsku. Mjez 1961 a 1972 běše Lorenc sobudźěłaćer Instituta za serbski ludospyt w Budyšinje a bě wot 1972 do 1979 jako dramaturg při Statnym serbskim ludowym ansamblu w Budyšinje přistajeny. Kito Lorenc bě čłon PEN-centruma Němskeje a Sakskeje akademije wuměłstwow. Wón skutkowaše wot lěta 1979 jako swobodny spisowaćel a bydleše we Wuježku pod Čornobohom.
Lorenc běše wot lěta 1973 do 2014 wudawaćel rjadu Serbska poezija, w kotrymž so hornjo- a delnjoserbske basnje spisowaćelow w jednotliwej abo we wobsahowej zběrce wozjewja. Rjad wuńdźe w Ludowym nakładnistwje Domowina.
Myta a wuznamjenjenja
Kitej Lorencej so spočatk nowembra 2008 „Kluč Smederejeva“, najwuznamniše serbiske mjezynarodne myto poezije,[1] 18. decembra 2008 titul čestneho doktora fakulty rěčnych, literarnych a kulturnych wědomosćow TU Drježdźany,[2] 17. januara 2009 Lessingowe myto Swobodneho stata Sakskeje, za kotrež bu wot sakskeje ministerki za wuměłstwo Eva-Maria Stangowej pomjenowany,[3] 23. junija 2012 Myto Petrarcy Huberta-Burdoweje załožby a 2016 Myto Christiana Wagnera spožči.
Nimo toho dósta Lorenc Hermanna Hesseowy stipendij (Calw, 1997), Heinricha Mannowe myto (1991), Myto Ćišinskeho (1990), Heinricha Heineho myto (1974) a dwójce Literarne myto Domowiny (1962, 1968).
Twórby (wuběr)
- Im Filter des Gedichts. Essays, Gespräche, Notate. Přez křidu basnje. Eseje, rozmołwy, nastawki. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2013, ISBN 978-3-7420-2256-1.
- Gedichte. Ausgewählt und mit einem Vorwort versehen von Peter Handke. Suhrkamp Verlag, Berlin 2013 ISBN 978-3-518-22476-2.
- Nach Morau, nach Krokau. Gereimtes und Ungereimtes für Kinder und Enkel. Wieser Verlag, Klagenfurt 2011, ISBN 978-3-85129-912-0.
- Podomk. Basnje a druha nadoba z dwanatka lět. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2010, ISBN 978-3-7420-2161-8.
- Erinnerung an eine Nacht im Freien. Gedichte. Wieser Verlag, Klagenfurt 2009, ISBN 978-3-85129-841-3.
- kepsy-barby/Fehlfarben. Gedichte. sorbisch/deutsch. Paul Alfred Kleinert (wud.), Verlag der Nessing'schen Buchdruckerei, Berlin-Adlershof 2005.
- Die wendische Schiffahrt. Zwei Dramen. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2004, ISBN 3-7420-1988-0.
- Achtzehn Gedichte der Jahre 1990-2002. Auswahl von Manfred Peter Hein, Verlag Ulrich Keicher, Warmbronn 2003, ISBN 3-932843-48-7.
- Die Unerheblichkeit Berlins. Texte aus den Neunzigern. Buch&Media, Mnichow 2002, ISBN 3-935877-21-8.
- Zungenblätter. Gedichte und Nachdichtungen. Verlag Un Art Ig, Aschersleben 2002, ISBN 3-9807613-3-9.
- An einem schönbemalten Sonntag. Gedichte zu Gedichten. Edition Thanhäuser, Ottensheim a. d. Donau 2000, ISBN 3-900986-43-6.
- Suki w zakach. Basnje, basnje-njebasnje, přebasnjenja. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1998, ISBN 3-7420-1736-5.
- Terra budissinensis. (Kito Lorenc, Rudolf Hartmetz a Hans Mirtschin), Lusatia, Budyšin 1997, ISBN 3-929091-44-5.
- Kołbas. Trysk z dwěmaj kóncomaj. Po wšelakich serbskich žórłach. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1994, ISBN 3-7420-1522-2.
- Gegen den großen Popanz. Aufbau-Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-351-01761-8
- Ty porno mi. Tajke a wonajke basnje. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1988, ISBN 3-7420-0241-4.
- Flurbereinigung. Gedichte. Aufbau-Verlag, Berlin 1988, ISBN 3-351-00935-6.
- Rymarej a dyrdomdej. Poł kopy basni a tři basnički dźěćom a dźědam, dźowkam a wowkam. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1985.
- Wortland. Gedichte aus zwanzig Jahren. Reclam, Lipsk 1984, RUB 1052.
- Die Rasselbande im Schlamassellande. Gedichte für Robert und Jacob und andre Kindsköpfe. Der Kinderbucherverlag, Berlin 1983.
- Flurbereinigung. Gedichte. Aufbau-Verlag, Berlin 1973.
- Kluće a puće. Basnje z lět 1962-1968 z dodawkom spěwow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1971.
- Nowe časy – nowe kwasy. Basnje ze studentskich lět. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1962.
Jako wudawaćel
- Das Meer Die Insel Das Schiff. Sorbische Dichtung von den Anfängen bis zur Gegenwart. (Antologija), Wunderhorn Verlag, Heidelberg 2004, ISBN 3-88423-225-8.
- Serbska čitanka. Sorbisches Lesebuch. Reclam, Lipsk 1981.
- Swětło, prawda, swobodnosć. Antologija serbskeho demokratiskeho basnistwa. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1963.
Jako přełožowar
- Jurij Chĕžka: Die Erde aus dem Traum. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2002, ISBN 3-7420-1919-8.
- Handrij Zejler: Der betreßte Esel. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2004 ISBN 3-7420-1964-3.
- Handrij Zejler: Serbske fabule. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1966.
- Mina Witkojc: Po pućach časnikarki. Přełožk do hornjoserbšćiny, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1964.
Słuchokniha
- W: Dichtung des 20. Jahrhunderts: Meine 24 sächsischen Dichter. Wud. Gerhard Pötzsch, cejdejce, Militzke Verlag, Lipsk 2009, ISBN 9783861899358.
Wotkazaj
- Kito Lorenc – Literatura w katalogu Němskeje narodneje biblioteki (němsce) (němsce)
- Literatura wot a wo Kiče Lorencu w Serbskej bibliografiji (němsce)
Žórła
- ↑ Cottbus.de: Kito Lorenc jo dostał myto „Kluc wót Smedereva“. Serbske wokno, 02.12.2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) (delnjoserbsce)
- ↑ Ljubisa Simic: Kito Lorenc erhält Ehrendoktorwürde der TU Dresden. Choćebuz, 12. decembra 2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) (němsce)
- ↑ Sächsisches Staatsministerium für Wissenschaft und Kunst, Pressemeldung: Kito Lorenc erhält Lessing-Preis des Freistaates Sachsen 2009. Drježdźany 13.07.2008. (Wotwołana 29. nowembra 2014.) (němsce)