Lešawa: Rozdźěl mjez wersijomaj

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
TaxonBot (diskusija | přinoški)
Rjadka 25: Rjadka 25:
== Hlej tež ==
== Hlej tež ==
* [[Lisćina kulturnych pomnikow w Lešawje|Kulturne pomniki w Lešawje]]
* [[Lisćina kulturnych pomnikow w Lešawje|Kulturne pomniki w Lešawje]]

== Literatura ==
* {{WdH|67|250sl|lema=Bolbritz/Bolborcy mit Löschau/Lešawa}}


== Žórła ==
== Žórła ==

Wersija wot 4. septembra 2017, 20:48

Lešawa
Löschau
Lešawa na karće Hornjeje Łužicy
Lešawa na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Lešawa
Lešawa
město: Budyšin
wobydlerstwo: 25 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 198 metrow n.m.hł.
51.20555555555614.3325198
póstowe čisło: 02625
předwólba: 035937
Połoženje Lešawy w Budyšinje
Połoženje Lešawy w Budyšinje

Połoženje Lešawy w Budyšinje

Lešawa (němsce Löschau) je wjes we wuchodnej Sakskej a wot lěta 1999 najzapadniši a z 25 wobydlerjemi[2] zdobom najmjeńši měšćanski dźěl Budyšina. Wjes leži w Hornjej Łužicy a serbskim sydlenskim rumje.

Wjes, kotraž ma sydlišćowu formu kulowca, leži zapadnje Bolborc a bjezposrědnje sewjernje awtodróhi 4.

Prěnje historiske naspomnjenje wsy jako Lessow pochadźa z lěta 1363.[3] Ležownostne knjejstwo měješe w lěće 1580 Miłkečanske a w lěće 1777 Wunjowske ryćerkubło. Tež politisce słušeše Lešawa přeco k Wunjowskej gmejnje, hač do jeje zagmejnowanja do Smochćic w lěće 1936.

Po Mukowej statistisce měješe Lešawa we 1880tych lětach 55 wobydlerjow, z nich 53 Serbow (96 %) a dweju Němcow.[4] Ewangelscy wobydlerjo přisłušeja Hodźijskej wosadźe.

Hlej tež

Literatura

  • Bolbritz/Bolborcy mit Löschau/Lešawa. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 250sl.


Žórła

  1. staw: 31. decembra 2022; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2022, měrc 2023
  2. staw: 31. decembra 2022; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2022, měrc 2023
  3. Lešawa w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 55. → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije