Jurij Wjela: Rozdźěl mjez wersijomaj
Keine Bearbeitungszusammenfassung |
SKeine Bearbeitungszusammenfassung |
||
| Rjadka 3: | Rjadka 3: | ||
Syn skałarja běše wot 1907 do 1913 ze seminaristom na [[Krajnostawski wučerski seminar|Krajnostawskim wučerskim seminarom]] w Budyšinje a nastupi w lěće 1913 swoje prěnje městno jako wučer w [[Njeswačidło|Njeswačidle]], hdźež hač do lěta 1919 wosta. Wot 1916 do 1918 bě jako wojak w [[prěnja swětowa wójna|prěnjej swětowej wójnje]]. 1919–26 wučerješe w [[Komorow (Rakecy)|Komorowje]] a 1927–37 w [[Budestecy|Budestecach]]. Jako aktiwny čłon serbskich towarstwow a awtor dramatiskich hrow kaž na přikład „[[Paliwaka|Paliwaki]]“ bu w lěće 1937 wot nacionalsocialistow z Łužicy wuhnaty. |
Syn skałarja běše wot 1907 do 1913 ze seminaristom na [[Krajnostawski wučerski seminar|Krajnostawskim wučerskim seminarom]] w Budyšinje a nastupi w lěće 1913 swoje prěnje městno jako wučer w [[Njeswačidło|Njeswačidle]], hdźež hač do lěta 1919 wosta. Wot 1916 do 1918 bě jako wojak w [[prěnja swětowa wójna|prěnjej swětowej wójnje]]. 1919–26 wučerješe w [[Komorow (Rakecy)|Komorowje]] a 1927–37 w [[Budestecy|Budestecach]]. Jako aktiwny čłon serbskich towarstwow a awtor dramatiskich hrow kaž na přikład „[[Paliwaka|Paliwaki]]“ bu w lěće 1937 wot nacionalsocialistow z Łužicy wuhnaty. |
||
[[Dataja:Tuchorski kěrchow Row Jurja Wjele.jpg|mini|upright|Row Jurja a Anny Wjelic na Tuchorskim kěrchowje w Budyšinje]] |
[[Dataja:Tuchorski kěrchow Row Jurja Wjele.jpg|mini|upright|Row Jurja a Anny Wjelic na [[Tuchorski kěrchow|Tuchorskim kěrchowje]] w Budyšinje]] |
||
Po kóncu druheje swětoweje wójny běše z načolnikom šulskeho wotrjada [[Domowina|Domowiny]] a pomha tam a jako awtor wučbnicow při natwarju serbskeho šulstwa. Najwjetši dźěl jeho historisko-prozaiskeho dźěła nasta hakle na wuměnku, tak jako historiski swójbny roman zapołožene ''Robotow pak njeby kónc'', kotrež so ze serbskimi wsami wokoło [[Droždźij]]a zaběra. |
Po kóncu druheje swětoweje wójny běše z načolnikom šulskeho wotrjada [[Domowina|Domowiny]] a pomha tam a jako awtor wučbnicow při natwarju serbskeho šulstwa. Najwjetši dźěl jeho historisko-prozaiskeho dźěła nasta hakle na wuměnku, tak jako historiski swójbny roman zapołožene ''Robotow pak njeby kónc'', kotrež so ze serbskimi wsami wokoło [[Droždźij]]a zaběra. |
||
Wersija wot 11. julija 2017, 22:50
Jurij Wjela (němsce Georg Wehle; * 4. měrca 1892 w Kubšicach, † 6. apryla 1969 w Budyšinje) bě serbski wučer, docent a spisowaćel kaž tež awtor serbskich wučbnicow. W lěće 1968 dósta Myto Ćišinskeho za swoje literarne dźěło.
Syn skałarja běše wot 1907 do 1913 ze seminaristom na Krajnostawskim wučerskim seminarom w Budyšinje a nastupi w lěće 1913 swoje prěnje městno jako wučer w Njeswačidle, hdźež hač do lěta 1919 wosta. Wot 1916 do 1918 bě jako wojak w prěnjej swětowej wójnje. 1919–26 wučerješe w Komorowje a 1927–37 w Budestecach. Jako aktiwny čłon serbskich towarstwow a awtor dramatiskich hrow kaž na přikład „Paliwaki“ bu w lěće 1937 wot nacionalsocialistow z Łužicy wuhnaty.
Po kóncu druheje swětoweje wójny běše z načolnikom šulskeho wotrjada Domowiny a pomha tam a jako awtor wučbnicow při natwarju serbskeho šulstwa. Najwjetši dźěl jeho historisko-prozaiskeho dźěła nasta hakle na wuměnku, tak jako historiski swójbny roman zapołožene Robotow pak njeby kónc, kotrež so ze serbskimi wsami wokoło Droždźija zaběra.
Jurij Wjela bě wot lěta 1911 ze sobustawom Maćicy Serbskeje.
Twórby
- Paliwaka. Dźiwadłowa hra, Budyšin 1936
- Wučer mjez ludom. LND, Budyšin 1962
- Bjez prócy a potu njepřińdźeš k złotu. LND, Budyšin 1965
- Robotow pak njebě kónc. LND, Budyšin 1968
- Pětr z Přišec: LND, Budyšin 1968[1]
- čěsce Budyšínský písař, 1986, Albatros, přełožk Emil J. Havlíček
Žórła
- Ingrid Juršikowa: Wjela, Jurij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 620sl.