Handrij Zejler: Rozdźěl mjez wersijomaj
SKeine Bearbeitungszusammenfassung |
|||
| Rjadka 7: | Rjadka 7: | ||
Katolski biskop [[Franc Jurij Lok]] zmóžni Zejlerjej studij při [[Lipsk|Lipščanskej]] uniwersiće, hdźež studowaše wot 1825 do 1829 ewangelsku teologiju. W lěće 1826 załoži zhromadnje z [[Hendrich Awgust Krygar|Krygarjom]] rukopisny studentski časopis ''Serska Nowina''. W tutej wozjewi Zejler 1827 prěni króć baseń [[Na sersku Łužicu]] – dźensnišu serbsku hymnu. W Lipsku zezna tež serbiskeho basnika a załožerja nowoserbiskeje literatury [[Sima Milutinović|Simu Milutinovića]].<ref>Mićo Cvijetić: ''Serbsko-serbiska literarna a kulturna wzajomnosć.'' In: [[Rozhlad]] 2001.</ref> |
Katolski biskop [[Franc Jurij Lok]] zmóžni Zejlerjej studij při [[Lipsk|Lipščanskej]] uniwersiće, hdźež studowaše wot 1825 do 1829 ewangelsku teologiju. W lěće 1826 załoži zhromadnje z [[Hendrich Awgust Krygar|Krygarjom]] rukopisny studentski časopis ''Serska Nowina''. W tutej wozjewi Zejler 1827 prěni króć baseń [[Na sersku Łužicu]] – dźensnišu serbsku hymnu. W Lipsku zezna tež serbiskeho basnika a załožerja nowoserbiskeje literatury [[Sima Milutinović|Simu Milutinovića]].<ref>Mićo Cvijetić: ''Serbsko-serbiska literarna a kulturna wzajomnosć.'' In: [[Rozhlad]] 2001.</ref> |
||
Zejler płaći jako załožer moderneho serbskeho basnistwa. Nimo toho bě wón wudawaćel wšelakorych serbskich časopisow (n.př. [[ |
Zejler płaći jako załožer moderneho serbskeho basnistwa. Nimo toho bě wón wudawaćel wšelakorych serbskich časopisow (n.př. [[Tydźenska Nowina|Tydźenskeje Nowiny]] zhromadnje z [[Jan Arnošt Smoler|Janom Arnoštom Smolerjom]]) a serbskeje gramatiki. 1847 bě Zejler sobuzałožer [[Maćica Serbska|Maćicy Serbskeje]]. |
||
Handrij Zejler bu na Łazowskim kěrchowje pochowany. |
Handrij Zejler bu na Łazowskim kěrchowje pochowany. |
||
Wersija wot 22. apryla 2017, 14:47
Handrij Zejler (* 1. februara 1804 w Słonej Boršći; † 15. oktobra 1872 we Łazu) bě basnik serbskeho narodneho wozrodźenja a ewangelski farar.
Žiwjenje
Handrij Zejler narodźi so 1. februara 1804 w Słonej Boršći, kotraž je dźensa měšćanski dźěl Budyšina. Zejler, syn žiwnosćerja a studnjerja Jana Zejlerja, wopyta mjez 1818 a 1825 gymnazij w Budyšinje.
Katolski biskop Franc Jurij Lok zmóžni Zejlerjej studij při Lipščanskej uniwersiće, hdźež studowaše wot 1825 do 1829 ewangelsku teologiju. W lěće 1826 załoži zhromadnje z Krygarjom rukopisny studentski časopis Serska Nowina. W tutej wozjewi Zejler 1827 prěni króć baseń Na sersku Łužicu – dźensnišu serbsku hymnu. W Lipsku zezna tež serbiskeho basnika a załožerja nowoserbiskeje literatury Simu Milutinovića.[1]
Zejler płaći jako załožer moderneho serbskeho basnistwa. Nimo toho bě wón wudawaćel wšelakorych serbskich časopisow (n.př. Tydźenskeje Nowiny zhromadnje z Janom Arnoštom Smolerjom) a serbskeje gramatiki. 1847 bě Zejler sobuzałožer Maćicy Serbskeje.
Handrij Zejler bu na Łazowskim kěrchowje pochowany.
Wotkazy
Commons: Handrij Zejler – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Žórła
- Kito Lorenc (wudawaćel): Sorbisches Lesebuch. Serbska čitanka. Lipsk 1981.
- Lucija Hajnec: Zejler, Handrij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 642ff.