Wochozy: Rozdźěl mjez wersijomaj
S →Stawizny: + bróžnja |
|||
Rjadka 20: | Rjadka 20: | ||
Wochožanska ewangelska cyrkej je nutřka wupyšowana z hrónčkami w serbskej a němskej rěči. [[Bogumił Šwjela]] bě tu wot 1908 do 1913 z wikarom. |
Wochožanska ewangelska cyrkej je nutřka wupyšowana z hrónčkami w serbskej a němskej rěči. [[Bogumił Šwjela]] bě tu wot 1908 do 1913 z wikarom. |
||
Drjewjana farska bróžnja, tak mjenowana „Šwjelowa bróžnja“, pochadźa z lěta 1817. Wona je jenička zdźeržana kładźita bróžnja we Wochozach a jedne z najstaršich twarjenjow we wsy. |
|||
== Hlej tež == |
== Hlej tež == |
Wersija wot 21. apryla 2017, 14:42
| ||
gmejna: | Hamor | |
zagmejnowanje: | 1994 | |
wobydlerstwo: | 235 (30. nowembra 2020)[1] | |
přestrjeń: | 36,4 km² | |
wysokosć: | 129 metrow n.m.hł. | |
51.43138888888914.598888888889129
| ||
póstowe čisło: | 02943 | |
předwólba: | 035774 | |
Cyrkej we Wochozach | ||
wikidata: Wochozy (Q162561)
|
Wochozy (němsce Nochten) su wjes w sewjeru sakskeho wokrjesa Zhorjelc, kotraž słuša ke gmejnje Hamor. Leža 129 m nad mórskej hładźinu a maja 235 wobydlerjow.[2] Njedaloko wsy namaka so Wochožanska jama, za kotruž bu połojca wsy wotbagrowana.
Stawizny
Prěnje historiske naspomnjenje jako Ochoze[3] je z lěta 1400. We 1880tych lětach měješe wjes po Mukowej statistice cyłkownje 392 wobydlerjow, z nich 390 Serbow a jenož dwaj Němcaj.[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot hišće 77,2 %.[5]
Wochožanska ewangelska cyrkej je nutřka wupyšowana z hrónčkami w serbskej a němskej rěči. Bogumił Šwjela bě tu wot 1908 do 1913 z wikarom.
Drjewjana farska bróžnja, tak mjenowana „Šwjelowa bróžnja“, pochadźa z lěta 1817. Wona je jenička zdźeržana kładźita bróžnja we Wochozach a jedne z najstaršich twarjenjow we wsy.
Hlej tež
Žórła
- ↑ staw: 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje
- ↑ 30. nowembra 2020; Podaća Hamorskeje gmejny na swojej webstronje
- ↑ Wochozy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 119. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 255. [588 wobydlerjow, z nich 263 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 86 z pasiwnymi, 105 serbskich dźěći a młodostnych, 134 bjez znajomosćow] → wšě wjeski