Dažin: Rozdźěl mjez wersijomaj
S + wobraz |
S commonsat |
||
Rjadka 7: | Rjadka 7: | ||
|zagmejnowanje=1994 |
|zagmejnowanje=1994 |
||
|wobydlerstwo= |
|wobydlerstwo= |
||
|wysokosć= |
|wysokosć=313–345 |
||
|póstowe čisło=02708 |
|póstowe čisło=02708 |
||
|předwólba=03585 |
|předwólba=03585 |
||
Rjadka 14: | Rjadka 14: | ||
}} |
}} |
||
'''Dažin'''<ref>{{Kral1927}}</ref> ( |
'''Dažin'''<ref>{{Kral1927}}</ref> ({{wrěči|de}} ''Großdehsa'') je [[Hornja Łužica|hornjołužiska]] wjeska, kotraž słuša wot lěta 1994 k [[Lubij]]ej. Leži štyri kilometry sewjerozapadnje stareho města a mjez 313 a 345 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje pod [[Wowča hora (Čornobóh)|Wowčej horu]] (419 m) a [[Bubnik]]om (376 m). |
||
Prěnje naspomnjenje jako ''Dyzin'' abo ''Desen'' pochadźa z lěta [[1242]].<ref>{{HOV|Großdehsa|Dažin}}</ref> Ewangelska wjes bě hač do 19. lětstotka z wobsydstwom [[Budyšin|Budyskeho]] tachantstwa. Ewangelscy Dažinjenjo přisłušeja wot 16. lětstotka [[Ketlicy|Ketličanskej]] wosadźe. |
Prěnje naspomnjenje jako ''Dyzin'' abo ''Desen'' pochadźa z lěta [[1242]].<ref>{{HOV|Großdehsa|Dažin}}</ref> Ewangelska wjes bě hač do 19. lětstotka z wobsydstwom [[Budyšin|Budyskeho]] tachantstwa. Ewangelscy Dažinjenjo přisłušeja wot 16. lětstotka [[Ketlicy|Ketličanskej]] wosadźe. |
||
Rjadka 29: | Rjadka 29: | ||
== Žórła == |
== Žórła == |
||
<references /> |
<references /> |
||
== Wotkaz == |
|||
{{Commonscat|Großdehsa|Dažin}} |
|||
{{Měšćanske dźěle Lubija}} |
{{Měšćanske dźěle Lubija}} |
Wersija wot 19. oktobra 2016, 10:55
| ||
město: | Lubij | |
zagmejnowanje: | 1994 | |
wobydlerstwo: | 312 (31. decembra 2023)[1] | |
wysokosć: | 313–345 metrow n.m.hł. | |
51.10833333333314.616111111111313–345
| ||
póstowe čisło: | 02708 | |
předwólba: | 03585 | |
Přetwarjena chěža ze stołom w Dažinje | ||
wikidata: Dažin (Q160974)
|
Dažin[2] (němsce Großdehsa) je hornjołužiska wjeska, kotraž słuša wot lěta 1994 k Lubijej. Leži štyri kilometry sewjerozapadnje stareho města a mjez 313 a 345 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje pod Wowčej horu (419 m) a Bubnikom (376 m).
Prěnje naspomnjenje jako Dyzin abo Desen pochadźa z lěta 1242.[3] Ewangelska wjes bě hač do 19. lětstotka z wobsydstwom Budyskeho tachantstwa. Ewangelscy Dažinjenjo přisłušeja wot 16. lětstotka Ketličanskej wosadźe.
Po statistice Arnošta Muki měješe Dažin w lěće 1884 480 wobydlerjow, mjez nimi 348 Serbow (73 %) a 132 Němcow.[4] We wsy rěčeše so Lubijska narěč hornjoserbšćiny. Dźensa so we wjesce hižo njeserbuje.
Mjez 1928 a 1997 měješe Dažin swójske dwórnišćo při železniskeje čary Budestecy-Lubij, kotraž bu w lěće 1998 zawrjena.
Wosobiny
- Hrjehor Martini (1575–1632) – serbski farar a spisaćel; rodźeny w Dažinje
- Pawoł Alwin Mitaš (1869–1953) – serbski chemikar; rodźeny w Dažinje
- Gustaw Alwin Mjerwa (1882–1958) – serbski farar a redaktor ewangelskeho časopisa Pomhaj Bóh
Žórła
- ↑ staw: 31. decembra 2023; Podaća Lubijskeho stawnistwa
- ↑ Jurij Kral: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica Serbska, Budyšin 1927.
- ↑ Dažin w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 104. → wšě wjeski
Wotkaz
Bělecy (Bellwitz) | Dažin (Großdehsa) | Dołhaćicy (Dolgowitz) | Habrachćicy (Ebersdorf) | Hłušina (Glossen) | Chrapow (Krappe) | Karlowa Studnja (Karlsbrunn) | Ketlicy (Kittlitz) | Korecy (Georgewitz) | Łuwoćicy (Lautitz) | Luchow (Laucha) | Małe Radměrcy (Kleinradmeritz) | Mučnica (Mauschwitz) | Njechań (Nechen) | Njeznarowy (Eiserode) | Róžany (Rosenhain) | Serbske Kundraćicy (Wendisch-Cunnersdorf) | Serbske Pawlecy (Wendisch-Paulsdorf | Stara Chójnica (Altcunnewitz) | Stwěšin (Peschen) | Walowy (Wohla) | Wolešnica (Oelsa) | Wopaleń (Oppeln) | Wujer (Unwürde)