Jurij Wjela

Jurij Wjela (němsce Georg Wehle; * 4. měrca 1892 w Kubšicach, † 6. apryla 1969 w Budyšinje) bě serbski wučer, docent a spisowaćel kaž tež awtor serbskich wučbnicow. W lěće 1968 dósta Myto Ćišinskeho za swoje literarne dźěło.

Syn skałarja běše wot 1907 do 1913 ze seminaristom na Krajnostawskim wučerskim seminarom w Budyšinje a nastupi w lěće 1913 swoje prěnje městno jako wučer w Njeswačidle, hdźež hač do lěta 1919 wosta. Wot 1916 do 1918 bě jako wojak w prěnjej swětowej wójnje. 1919–26 wučerješe w Komorowje a 1927–37 w Budestecach. Jako aktiwny čłon serbskich towarstwow a awtor dramatiskich hrow bu w lěće 1937 wot nacionalsocialistow z Łužicy wuhnaty.

Po kóncu druheje swětoweje wójny běše z načolnikom šulskeho wotrjada Domowiny a pomha tam a jako awtor wučbnicow při natwarju serbskeho šulstwa. Najwjetši dźěl jeho historisko-prozaiskeho dźěła nasta hakle na wuměnku, tak jako historiski swójbny roman zapołožene Robotow pak njeby kónc, kotrež so ze serbskimi wsami wokoło Droždźija zaběra.

Jurij Wjela bě wot lěta 1911 ze sobustawom Maćicy Serbskeje.

Twórby

• Wučer mjez ludom. LND, Budyšin 1962
• Bjez prócy a potu njepřińdźeš k złotu. LND, Budyšin 1965
• Robotow pak njebě kónc. LND, Budyšin 1968
• Pětr z Přišec: LND, Budyšin 1968
  • čěsce Budyšínský písař, 1986, Albatros, přełožk Emil J. Havlíček

Žórła

• Ingrid Juršikowa: Wjela, Jurij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 620sl.