Handrij Zejler: Rozdźěl mjez wersijomaj
S Kategorija:Wosoba (Łaz) přidata (z HotCat) |
S →Žórła |
||
| Rjadka 18: | Rjadka 18: | ||
{{DEFAULTSORT:Zejler, Handrij}} |
{{DEFAULTSORT:Zejler, Handrij}} |
||
| ⚫ | |||
[[Kategorija:Muž]] |
[[Kategorija:Muž]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[Kategorija:Serbski spisowaćel]] |
[[Kategorija:Serbski spisowaćel]] |
||
[[Kategorija:Awtor]] |
|||
[[Kategorija:Literatura (19. lětstotk)]] |
|||
[[Kategorija:Wudawaćel]] |
[[Kategorija:Wudawaćel]] |
||
[[Kategorija:Farar]] |
[[Kategorija:Farar]] |
||
[[Kategorija:Nowinar]] |
[[Kategorija:Nowinar]] |
||
| ⚫ | |||
| ⚫ | |||
[[Kategorija:Čestny sobustaw Maćicy Serbskeje]] |
[[Kategorija:Čestny sobustaw Maćicy Serbskeje]] |
||
[[Kategorija:Wosoba (Łaz)]] |
[[Kategorija:Wosoba (Łaz)]] |
||
[[Kategorija:Wosoba (Słona Boršć)]] |
|||
Wersija wot 29. oktobra 2015, 23:26
Handrij Zejler (* 1. februara 1804 w Słonej Boršći; † 15. oktobra 1872 we Łazu) bě basnik serbskeho narodneho wozrodźenja a ewangelski farar.
Žiwjenje
Handrij Zejler narodźi so 1. februara 1804 w Słonej Boršći, kotraž je dźensa měšćanski dźěl Budyšina. Zejler, syn žiwnosćerja a studnjerja, wopyta mjez 1818 a 1825 gymnazij w Budyšinje.
Katolski biskop Franc Jurij Lok zmóžni Zejlerjej studij při Lipščanskej uniwersiće, hdźež studowaše wot 1825 do 1829 ewangelsku teologiju. W lěće 1826 załoži zhromadnje z Krygarjom rukopisny studentski časopis Serska Nowina. W tutej wozjewi Zejler 1827 prěni króć baseń Na sersku Łužicu – dźensnišu serbsku hymnu.
Zejler płaći jako załožer moderneho serbskeho basnistwa. Nimo toho bě wón wudawaćel wšelakorych serbskich časopisow (n.př. Serbskich Nowin zhromadnje z Janom Arnoštom Smolerjom) a serbskeje gramatiki. 1847 bě Zejler sobuzałožer Maćicy Serbskeje.
Wotkazy
Commons: Handrij Zejler – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Žórła
- Kito Lorenc (wudawaćel): Sorbisches Lesebuch. Serbska čitanka. Lipsk 1981.
- Lucija Hajnec: Zejler, Handrij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 642ff.