Malećicy: Rozdźěl mjez wersijomaj
SKeine Bearbeitungszusammenfassung |
+ železnica |
||
Rjadka 18: | Rjadka 18: | ||
Leža w hornjołužiskich zahonach na lěwym boku [[Lubata|Lubaty]] něhdźe dźesać kilometrow sewjernje [[Lubij]]a a 18 kilometrow wuchodnje [[Budyšin]]a při hranicy mjez Budyskim a Zhorjelskim wokrjesom. Susodne wsy su [[Křišow]] na sewjerowuchodźe, [[Łuwoćicy]] a [[Nosaćicy]] na juhu kaž tež [[Žarki]] za [[Wósmužowa hora|Wósmužowej horu]] na zapadźe. Na sewjerozapadźe namaka so Wósporske stare město. |
Leža w hornjołužiskich zahonach na lěwym boku [[Lubata|Lubaty]] něhdźe dźesać kilometrow sewjernje [[Lubij]]a a 18 kilometrow wuchodnje [[Budyšin]]a při hranicy mjez Budyskim a Zhorjelskim wokrjesom. Susodne wsy su [[Křišow]] na sewjerowuchodźe, [[Łuwoćicy]] a [[Nosaćicy]] na juhu kaž tež [[Žarki]] za [[Wósmužowa hora|Wósmužowej horu]] na zapadźe. Na sewjerozapadźe namaka so Wósporske stare město. |
||
== Stawizny == |
|||
Wjes naspomni so k prěnjemu razej w lěće [[1245]] jako sydło knjeza ''Fridericus de Maltiz''. W lěće 1364 bu wodowy hród naspomnjene. Ležownostne knjejstwo měješe tamniše ryćerkubło. Ewangelscy wěriwi přisłušeja hižo ze 16. lětstotka [[Křišow|Křišowskej]] wosadźe, tak zo dyrbjachu mjez 1815 a 1945 přeco ducy kemši prusko-saksku hranicu přeprěkować. Wot 1895 |
Wjes naspomni so k prěnjemu razej w lěće [[1245]] jako sydło knjeza ''Fridericus de Maltiz''. W lěće 1364 bu wodowy hród naspomnjene. Ležownostne knjejstwo měješe tamniše ryćerkubło. Ewangelscy wěriwi přisłušeja hižo ze 16. lětstotka [[Křišow|Křišowskej]] wosadźe, tak zo dyrbjachu mjez 1815 a 1945 přeco ducy kemši prusko-saksku hranicu přeprěkować. Wot lěta 1895 mějachu Malećicy zastanišćo při [[Železniska čara Lubij–Radwor|železniskej čarje Lubij–Wóspork]], kotraž so 1903 hač do [[Bart]]a a 1906 hač do [[Radwor]]ja podlěši, hdźež bě z čaru [[Železniska čara Budyšin–Wojerecy|Budyšin–Wojerecy]] zwjazana. W lěće 1972 bu wosobowy wobchad zastajeny a 1973 so čara mjez Lubijom a Bartom zawrě. |
||
Po [[Arnošt Muka|Mukowej]] statistice mějachu Malećicy we 1880tych lětach 373 wobydlerjow, mjez nimi 188 Serbow (50 %) a 185 Němcow.<ref>{{Černik|105}}</ref> [[Arnošt Černik]] zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa Malečanskeje gmejny wot jenož hišće 7,1 %.<ref>{{Elle1995|245|435|22|4|5|404}}</ref> |
Po [[Arnošt Muka|Mukowej]] statistice mějachu Malećicy we 1880tych lětach 373 wobydlerjow, mjez nimi 188 Serbow (50 %) a 185 Němcow.<ref>{{Černik|105}}</ref> [[Arnošt Černik]] zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa Malečanskeje gmejny wot jenož hišće 7,1 %.<ref>{{Elle1995|245|435|22|4|5|404}}</ref> |
Wersija wot 31. awgusta 2015, 18:17
| ||
město: | Wóspork | |
zagmejnowanje: | 1993 | |
wobydlerstwo: | 246 (31. decembra 2023) | |
přestrjeń: | 5,37 km² | |
wysokosć: | 180–190 metrow n.m.hł. | |
51.18138888888914.679722222222180–190
| ||
póstowe čisło: | 02627 | |
předwólba: | 035876 | |
Stary wětrnik blisko Malećic | ||
wikidata: Malećicy (Q20051140)
|
Malećicy (němsce Maltitz) su hornjołužiska wjes z něhdźe 250 wobydlerjemi we wuchodźe Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša z lěta 1993 k městu Wóspork.
Leža w hornjołužiskich zahonach na lěwym boku Lubaty něhdźe dźesać kilometrow sewjernje Lubija a 18 kilometrow wuchodnje Budyšina při hranicy mjez Budyskim a Zhorjelskim wokrjesom. Susodne wsy su Křišow na sewjerowuchodźe, Łuwoćicy a Nosaćicy na juhu kaž tež Žarki za Wósmužowej horu na zapadźe. Na sewjerozapadźe namaka so Wósporske stare město.
Stawizny
Wjes naspomni so k prěnjemu razej w lěće 1245 jako sydło knjeza Fridericus de Maltiz. W lěće 1364 bu wodowy hród naspomnjene. Ležownostne knjejstwo měješe tamniše ryćerkubło. Ewangelscy wěriwi přisłušeja hižo ze 16. lětstotka Křišowskej wosadźe, tak zo dyrbjachu mjez 1815 a 1945 přeco ducy kemši prusko-saksku hranicu přeprěkować. Wot lěta 1895 mějachu Malećicy zastanišćo při železniskej čarje Lubij–Wóspork, kotraž so 1903 hač do Barta a 1906 hač do Radworja podlěši, hdźež bě z čaru Budyšin–Wojerecy zwjazana. W lěće 1972 bu wosobowy wobchad zastajeny a 1973 so čara mjez Lubijom a Bartom zawrě.
Po Mukowej statistice mějachu Malećicy we 1880tych lětach 373 wobydlerjow, mjez nimi 188 Serbow (50 %) a 185 Němcow.[1] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa Malečanskeje gmejny wot jenož hišće 7,1 %.[2]
Žórła
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 105. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 245. [435 wobydlerjow, z nich 22 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 4 z pasiwnymi, 5 serbskich dźěći a młodostnych, 404 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj
- Malećicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)