Droždźij: Rozdźěl mjez wersijomaj
dodawk w ramiku projekta "Wutwar 2014" |
S →Wjesne mjeno: kor |
||
| Rjadka 53: | Rjadka 53: | ||
=== Wjesne mjeno === |
=== Wjesne mjeno === |
||
Wjesne mjeno je serbskeho pochada a přińdźe pak wot wosoboweho mjena ''Drož'' w zmysle „tón drohi“ (přirunaj swójbne mjeno ''Drožk''), pak wot [[droždźe|droždźow]]. W tym padźe by so na połoženje sydlišća w dolinje z błóćanej, hlinjanej – droždźam podobnej – pódu poćahowało.<ref>Ernst Eichler, Hans Walther: ''Historisches Ortsnamenbuch von Sachsen.'' Zwjazk I, Akademie Verlag, Berlin 2001, str. 213</ref> |
|||
== Wobydlerstwo == |
== Wobydlerstwo == |
||
Wersija wot 8. januara 2015, 17:51
| ||
| město: | Wóspork | |
| zagmejnowanje: | 1994 | |
| wobydlerstwo: | 258 (2008) | |
| wobydlerstwo: | 236 (31. decembra 2023) | |
| wysokosć: | 185 metrow n.m.hł. | |
51.17833333333314.566388888889185
| ||
| póstowe čisło: | 02627 | |
| předwólba: | 035876 | |
 Droždźijski hród | ||
wikidata: Droždźij (Q18672393)
| ||
Droždźij (němsce Drehsa) je hornjołužiska wjes z 258 wobydlerjemi[1] we wuchodźe Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša wot lěta 1994 k městu Wósporkej.
Geografija
Wjes leži na woběmaj bokomaj Droždźijskeje wody při jeje wustupje z hornjołužiskeje pahórčiny do nižiny. Lěsna dolina rěčki ma nade Droždźijom charakter skalneje wudrjeńcy z hač do 20 metrow wysokimi sćěnami z granodiorita. Rěčka wužórli so z třoch žórłow na Wadečanskich, Bukečanskich a Trjebjeńčanskich honach a spaduje na 8,5 km dołhim běhu sylnje wot 288 na 154 metrow nad mórskej hładźinu.
Susodne wsy Droždźija su Worcyn w sewjerozapadźe, Rodecy a Wawicy w juhowuchodźe, Wadecy w juhozapadźe a Kumšicy w zapadźe.
| lěto | mjeno |
|---|---|
| 1439 | Drosaw |
| 1474 | Drassaw, Drassow |
| 1569 | Dreschaw |
| 1572 | Drösse |
| 1615 | Dreße |
| 1747 | Drehsa |
| 1767 | Droždže |
| 1866 | Droždźij |
Stawizny
Južnje Droždźija nadeńdźechu w lěsu wulke rownišćo ze zažneje železoweje doby. Wjeska załoži so jako serbske sydlišćo w dole, naspomni so pak k prěnjemu razej hakle w lěće 1400 zwisujo z wosobami z wěsteho Dresaw, Drosaw, Drasaw abo Draesaw. Ryćerkubło tu w prěnich lětstotkach po zdaću njebě, tak zo naspomni so w lěće 1624 jenož jednotliwe kubło a 1658 wudwor.
W 18. lětstotku załoži so Droždźijske ryćerkubło, kiž měješe w slědowacymaj lětstotkomaj ležownostne knjejstwo we wjesce. Kubło wobsedźeše w lěće 1810 štyri konje, šěsć wołow, 20 kruwow, ćelatko, 200 wowcow a dwě swinjeći. W gmejnje bydlachu w tutym lěće 26 burskich swójbow, młynkaj, korčmar, kowar, blidar a sydom dnjowskich dźěłaćerjow.
1847 kupi Berlinski bankownik Droždźijski hród. Dalši wobsedźer, wužiwajo hród jako lětne wočerstwjenišćo, da připrawjeć w druhej połojcy 19. lětstotka hrodowski park. Wot 1925 do 1934 słužeše kubło Pomorčanskej ratarskej pospytowarni. Po druhej swětowej wójnje rozdźěli so na wosom nowoburskich dworow. W hródźe zaměstni so w NDRskich časach dźěsćownja „Liselotte Herrmann“.
Wjesne mjeno
Wjesne mjeno je serbskeho pochada a přińdźe pak wot wosoboweho mjena Drož w zmysle „tón drohi“ (přirunaj swójbne mjeno Drožk), pak wot droždźow. W tym padźe by so na połoženje sydlišća w dolinje z błóćanej, hlinjanej – droždźam podobnej – pódu poćahowało.[2]
Wobydlerstwo
Po Mukowej statistice měješe Droždźij we 1880tych lětach 304 wobydlerjow, mjez nimi 272 Serbow (89 %) a 32 Němcow.[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbskorěčny podźěl wobydlerstwa Droždźijskeje gmejny wot jenož hišće 46,2 %.[4]
W lěće 1925 bě mjez 309 wobydlerjemi 300 ewangelskich a sydom katolskich. Ewangelscy wěriwi přisłušeja znajmjeńša ze 16. lětstotka Hrodźišćanskej wosadźe.
Zajimawostki
Dwuposchodowe domske čo. 17 ze stołom w přizemju a walbowej třěchu steji pod pomnikoškitom. K dworej słuša něhdyša kowarnja ze stykami w hornim poschodźe. Juhozapadnje wsy so při Wadečanskim puću kamjentnej křižej namakataj.
Wosobiny
- Měrćin Kerk (1896–1965), pjekarski mišter a kulturny prócowar, rodźeny w Droždźiju
- Jan Swora (1821–1912), wojnar a wjednik pobožnych lutherskich Serbow, rodźeny w Droždźiju
Žórła
- ↑ staw: 31. decembra 2008; město Wóspork
- ↑ Ernst Eichler, Hans Walther: Historisches Ortsnamenbuch von Sachsen. Zwjazk I, Akademie Verlag, Berlin 2001, str. 213
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 52. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244.
Wotkazaj
Commons: Droždźij – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Droždźij w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)