Handrij Zejler: Rozdźěl mjez wersijomaj
S prawopis |
S wobraz |
||
Rjadka 1: | Rjadka 1: | ||
[[Wobraz: |
[[Wobraz:Handrij Zejler.png|right|thumb|Handrij Zejler]] |
||
'''Handrij Zejler''' (* [[1. februara]] [[1804]] w [[Słona Boršć|Słonej Boršći]]; † [[15. oktobra]] [[1872]] we [[Łaz]]u) bě basnik serbskeho narodneho wozrodźenja a ewangelski farar. |
'''Handrij Zejler''' (* [[1. februara]] [[1804]] w [[Słona Boršć|Słonej Boršći]]; † [[15. oktobra]] [[1872]] we [[Łaz]]u) bě basnik serbskeho narodneho wozrodźenja a ewangelski farar. |
||
Wersija wot 9. oktobra 2014, 20:43
Handrij Zejler (* 1. februara 1804 w Słonej Boršći; † 15. oktobra 1872 we Łazu) bě basnik serbskeho narodneho wozrodźenja a ewangelski farar.
Žiwjenje
Handrij Zejler narodźi so 1. februara 1804 w Słonej Boršći, kotraž je dźensa měšćanski dźěl Budyšina. Zejler, syn žiwnosćerja a studnjerja, wopyta mjez 1818 a 1825 gymnazij w Budyšinje.
Katolski biskop Franc Jurij Lok zmóžni Zejlerjej studij při Lipščanskej uniwersiće, hdźež studowaše wot 1825 do 1829 ewangelsku teologiju. W lěće 1826 załoži zhromadnje z Krygarjom rukopisny studentski časopis Serska Nowina. W tutej wozjewi Zejler 1827 prěni króć baseń Na sersku Łužicu – dźensnišu serbsku hymnu.
Zejler płaći jako załožer moderneho serbskeho basnistwa. Nimo toho bě wón wudawaćel wšelakorych serbskich časopisow (n.př. Serbskich Nowin zhromadnje z Janom Arnoštom Smolerjom) a serbskeje gramatiki. 1847 bě Zejler sobuzałožer Maćicy Serbskeje.
Wotkazy
Žórła
- Kito Lorenc (wudawaćel): Sorbisches Lesebuch. Serbska čitanka. Lipsk 1981.
- Lucija Hajnec: Zejler, Handrij. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 642ff.