Swinajca syćina: Rozdźěl mjez wersijomaj

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
ZéroBot (diskusija | přinoški)
S r2.7.1) (bot přidał: sv:Vägtåg (växt)
Legobot (diskusija | přinoški)
S Bot: Migrating 9 interwiki links, now provided by Wikidata on d:q159152 (translate me)
 
Rjadka 43: Rjadka 43:


[[Kategorija: Syćinowe rostliny]]
[[Kategorija: Syćinowe rostliny]]

[[ar:أسل علجومي]]
[[de:Kröten-Binse]]
[[en:Juncus bufonius]]
[[es:Juncus bufonius]]
[[fr:Juncus bufonius]]
[[nl:Greppelrus]]
[[pl:Sit dwudzielny]]
[[sv:Vägtåg (växt)]]
[[zh:小灯心草]]

Aktualna wersija wot 11. měrca 2013, 13:52

Swinajca syćina
Swinajca syćina (Juncus bufonius)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Monokotyledony
Commelinidy
rjad: (Poales)
swójba: Syćinowe rostliny (Juncaceae)
ród: Syćina[1][2] (Juncus)
družina: Swinajca syćina
wědomostne mjeno
Juncus bufonius
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Swinajca syćina (Juncus bufonius) je rostlina ze swójby syćinowych rostlinow (Juncaceae). Dalše serbske ludowe mjeno je swinjawa.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Swinajca syćina docpěwa wysokosć wot 10 hač 25 cm. Rostlina je na spódku jako promjenja rozhałuzowana.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot junija hač septembra. Kćenja docpěwaja dołhosć wot 3 hač 7 mm a sedźa po jednym na dołhich, zrunanych hałuzach. Kćenjowe łopješka su lancetojte a dlěše hač kapsla, maja běłu kožu a zelenu srjedźnu smušku.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće na włóžnych rolach, pućach a brjohach.

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 495.
  2. W internetowym słowniku: Binse

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 426 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)

Eksterne wotkazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Commons
Commons
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije