Jakub Ticin

Jakub Ticin
Ticinus na tehdyšim wobrazu
Datum narodźenja	1. awgusta 1656 Kulow
Datum smjerće	17. apryla 1693 Běłohród
Etnija	Serb

Jakub Ticin (je so narodźił 1. awgusta 1656 w Kulowje a zemrěł 17. apryla 1693 w Běłohródźe) bě serbski jezuit a rěčespytnik. Wón bě spisar prěnjeje hornjoserbskeje gramatiki a załožer nabožneho pismowstwa katolskich Serbow.

Po wukubłanju na šuli Budyskeho tachantstwa dźěše Ticin do Čěskeje, přistupi rjedźe jezuitow a započina studij na uniwersiće w Praze. Nimo jeho měšniskeho zastojnstwa zaběra wón so z wědomostnymi studijami k słówjanskim rěčam. Zakład jeho dźěła běše jemu wužiwany, serbski dialekt z Kulowa.

We Łužicy spěchowaše Ticin putnikowanje do Róžanta a spisa 1692 rozprawu wo z Róžećanskej Marijinej postawu zwjazanynmi legendami a nałožkami. W lěće 1693 zemrě wón na chorosći we wónje Turkow blisko Běłohroda, w kotrymž je so jako kapłan we wójsku princa Eugena wobdźělił.

1994 so městno w Kulowje po nim pomjenowa.

Spisy

• Principia linguae wendicae quam aliqui wandalicam vocant. Praha 1679 (Jako nowoćišć wudaty wot Frida Michałka, Budyšin 1985).
• Epitome Historiae Rosenthalensis, sive Compendiaria Narratio de Origine, ac Cultu pervetustae BV Mariae Statuae, in Pago Rosenthal Lusatiae superioris. Praha 1692.

Žórła

• Alfons Frencl: Podłu klóšterskeje wody (1986), (2. přehladany a změnjeny nakład), str. 10
• Sonja Wölke: Die Anfänge der sorbische Grammatikschreibung. In: Zeitschrift für Slawistik 43(1998), S. 286-293.