Lěsna mjetelica: Rozdźěl mjez wersijomaj
S bot přidał: et:Harilik kitseenelas |
S r2.6.4) (bot přidał: pms:Aruncus dioicus |
||
| Rjadka 62: | Rjadka 62: | ||
[[it:Aruncus dioicus]] |
[[it:Aruncus dioicus]] |
||
[[pl:Parzydło leśne]] |
[[pl:Parzydło leśne]] |
||
[[pms:Aruncus dioicus]] |
|||
[[sv:Plymspirea]] |
[[sv:Plymspirea]] |
||
[[tr:Gelinpüskülü]] |
[[tr:Gelinpüskülü]] |
||
Wersija wot 6. januara 2011, 13:20
| |
| Lěsna mjetelica (Aruncus dioicus) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| Rosidy Eurosidy I | |
| rjad: | (Rosales) |
| swójba: | Róžowe rostliny (Rosaceae) |
| podswójba: | (Spiraeoideae) |
| ród: | Mjetelica[1](Aruncus) |
| družina: | Lěsna mjetelica |
| wědomostne mjeno | |
| Aruncus dioicus | |
| (Walt.) Fernald | |
Lěsna mjetelica (Aruncus dioicus) je rostlina ze swójby róžowych rostlinow. Stara forma mjena je lěsna mjetlica[2] (druhi dźěl po słownika Krala).
Wopis
Lěsna mjetelica je zelišćowa, lisćata rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 2m (80-150cm).
Łopjena
Łopjena docpěwaja dołhosć wot 1 m, su stołpikowe a dwójce abo trójce pjerite. Dźělne łopješka su šwižnje owalne, wótrje dwójce rězane.
Kćenja
Wona kćěje wot junija hač do julija. Kwětnistwa su pakićojte, wulke, z jara wjele małymi kćenjemi a docpěwa dołhosć wot 50cm. Keluškowe łopješka su kónčkojte a docpěwaja dołhosć wot 0,5 mm. Kćenjowe łopješka su owalne a docpěwaja dołhosć mjezy 1 a 2 mm. Rostlina je dwudomna. Kćenja muskich rostlinow maja wjace hač 20, krónu daloko wurjadnych stamenow a maja čisće běłe krónowe łopješka. Kćenja žónskich rostlinow maja 3 płodowe łopješka a krótke, rudimentarne stameny a maja naźółć běłe krónowe łopješka.
Płody
Płody su małe, nutř so puknjace ćěła.
Stejnišćo
Wona rosće w włóžnych lisćowych lěsach, na lěsowych kromach a w kerčinach.
Rozšěrjenje
Lěsna mjetelica je w nimale cyłej Europje, sewjernej a wuchodneje Aziji a sewjernej Americe rozšěrjena.
Noty
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 262.
- ↑ W internetowym słowniku: Geißbart
Žórła
- GU Maxi-Kompaß Blumen, ISBN 3-7742-3852-9, strona 179 (němsce)
- GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, stronje 180-181 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 150 (němsce)
- Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica serbska, Budyšin (1927)
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Pfuhl: Łužiski serbski słownik, Z nakładom Maćicy Serbskeje, Budyšin (1866)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
- Rothmaler, W. et al.: Exkursionsflora von Deutschland, Band 1-4, Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg, Berlin (2002)
- Strasburger, E. et al.: Lehrbuch der Botanic für Hochschulen. 35. Auflage, Spektrum Akademischer Verlag, Heidelberg, Berlin (2002)
- Urban, M.: Serbske rostlinske mjena (Michał Rostok, Jan Radyserb Wjela), Budyšin (1908)
- Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)