Złoty dźećel: Rozdźěl mjez wersijomaj
S korektura, předłoha |
S [r2.5.2] bot přidał: nl:Akkerklaver |
||
| Rjadka 52: | Rjadka 52: | ||
[[fi:Kelta-apila]] |
[[fi:Kelta-apila]] |
||
[[lt:Dirvoninis dobilas]] |
[[lt:Dirvoninis dobilas]] |
||
[[nl:Akkerklaver]] |
|||
[[no:Gullkløver]] |
[[no:Gullkløver]] |
||
[[sv:Gullklöver]] |
[[sv:Gullklöver]] |
||
Wersija wot 27. nowembra 2010, 20:50
| |
| Kćenje złoteho dźećela (Trifolium aureum) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjad: | (Fabales) |
| swójba: | Łušćinowcy (Fabaceae) |
| podswójba: | Mjetelojte kwěty (Faboideae) |
| ród: | Dźećel[1][2] (Trifolium) |
| sekcija: | Chronosemium |
| družina: | Złoty dźećel |
| wědomostne mjeno | |
| Trifolium aureum | |
| Poll. | |
Złoty dźećel (Trifolium aureum) je rostlina ze swójby łušćinowcow (Fabaceae).
Wopis
Złoty dźećel je jednolětna rostlina, kotraž docpěwa wysokosć wot 30 cm.
Stołpik je zrunany abo stupacy.
Łopjena
Łopjena su třiličbne a wobsteja z eliptiskych abo šwižnje jejojtych łopješkow z dołhosću wot 25 mm.
Kćenja
Wón kćěje wot junija hač do julija. Kćenja su žołte, docpěwaja dołhosć wot 5 hač 7 mm a steja po dwacećoch hač po štyrcećoch w kulojtych abo jejojtych hłójčkach, kotrež docpěwaja dołhosć wot 1 hač do 1,5 cm. Zwjadnjena krónu njewotpada a je swětłobruna.
Stejnišćo
Wón rosće na suchich łukach, pućowych kromach, pod kerčinami, we swětłych lěsach; na ćopłych, zwjetša małowapnitych pódach.
Rozšěrjenje
Złoty dźećel je we wulkich dźělach Europy rozšěrjeny, ale w juhu jenož w horach. Nimo toho w Kawkazu a Małoaziji.
Nóžki
- ↑ Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 109.
- ↑ W internetowym słowniku: Klee
Žórła
- GU Naturführer Blumen, ISBN 3-7742-1507-3, strona 58 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 322 (němsce)
- Kral, Jurij: Serbsko-němski słownik hornjołužiskeje rěče. Maćica serbska, Budyšin (1927)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
- Völkel, Pawoł: Hornjoserbsko-němski słownik, Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin (1981)
 |
Tutón zapisk wo botanice je hišće jara krótki. Móžeš pomhać jón dale wutwarjeć. K tomu stłóč horjeka na Wobdźěłać.
Jeli eksistuje w druhej rěči hižo bóle wuwity zapisk ze samsnej temu, móžeš tež z tutoho přełožować. |
Jeli ma zapisk wjace hač jedyn njedostatk, wužij prošu předłohu |