Rutenski komonc: Rozdźěl mjez wersijomaj

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Inhalt gelöscht Inhalt hinzugefügt
Tlusta (diskusija | přinoški)
S korektura, předłoha
S interwiki
Rjadka 35: Rjadka 35:
* Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
* Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
{{-}}
{{-}}
{{Rq|bio-zarodk|img|iwiki}}
{{Rq|bio-zarodk|img}}
[[Kategorija:Komonc]]
[[Kategorija:Komonc]]

[[et:Vene mesikas]]

Wersija wot 4. nowembra 2010, 18:35

Rutenski komonc
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Fabales)
swójba: Łušćinowcy (Fabaceae)
podswójba: Mjetelojte kwěty (Faboideae)
ród: Komonc[1][2] (Melilotus)
družina: Rutenski komonc
wědomostne mjeno
Melilotus wolgicus
Wobdźěłać
p  d  w

Rutenski komonc (Melilotus wolgicus) je rostlina ze swójby łušćinowcow.

Wopis

Stejnišćo

Rozšěrjenje

Wužiwanje

Nóki

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 203.
  2. W internetowym słowniku: Steinklee

Žórła

  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)



Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije