Běčicy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Běčicy
Pietzschwitz
Połoženje Běčic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Běčic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Běčic
Połoženje Běčic
gmejna: Hodźij
zagmejnowanje: 1936 (do Koblic)
wobydlerstwo: 93 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 172 metrow n.m.hł.
51.19944444444414.296388888889172
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Běčan/-ka
adjektiw:
Běčanski
skłonowanje:
Běčic, Běčicam, Běčicy, Běčicami, w Běčicach
Zajězd do něhdyšeho knježeho dwora w Běčicach
Zajězd do něhdyšeho knježeho dwora w Běčicach

Zajězd do něhdyšeho knježeho dwora w Běčicach

Běčicy (němsce Pietzschwitz) su hornjołužiska wjes při Dołhej wodźe, kotraž słuša ke gmejnje Hodźij. Maja 93 wobydlerjow.[2]

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Běčicy a wokolina na karće z lěta 1884

Wjeska nadeńdźe so něhdźe tři kilometry sewjerozapadnje Hodźija při woběmaj bokomaj Dołheje wody, krótko před jeje wuliwom do Čornicy, a njedaloko awtodróhi A 4. Susodne wsy su Prěčecy na sewjerowuchodźe, Darin na juhu, Njezdašecy na juhozapadźe, Koblicy na zapadźe kaž tež Čěškecy na sewjerozapadźe.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Popec kuty, Barec strónje, Deleńkec wopuš, Při plantaži, Jězor, Dubrawka, Na ladach, Na liščej horje, Na młynskej horje, Pola wuhona, Pola pěskowej jamy, Pola dubčka, Deleńkec łuka, Pola křižneho puća, Pola Muterec kerčkow.[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Po sydlišćowej formje jedna so wo rozšěrjeny nawsowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako allodium (kubło) wěsteho knjeza Hermannus de Pictzwicz pochadźa z lěta 1225. Ležownostne knjejstwo wukonješe přez lětstotki ryćerkubło we wsy samej. Cyrkwinsce słuša wjes ze starodawna do Hodźijskeje wosady.[4] Kaž Hodźij njesłušachu Běčicy do Hornjołužiskeho markhrabinstwa, ale běchu jako prjedawše wobsydstwo Mišnjanskich biskopow hižo wot 1559 dźěl sakskeho kurwjerchowstwa.

Hač do lěta 1936 tworjachu Běčicy samostatnu gmejnu, doniž so do Koblic njezagmejnowachu. Wot lěta 1994 su dźěl Hodźijskeje gmejny.

Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 116 wobydlerjow, mjez nimi 103 Serbow (89 %).[5] 1925 bě wot cyłkownje 140 wobydlerjow 135 ewangelskich a pjeć katolikow.

Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Michał Frencel (1628–1706) – farar, rěčespytnik, sobuzałožer hornjoserbskeje spisowneje rěče; rodźeny w Běčicach
Powětrowy wobraz Běčic z juha

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  2. 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjada Hodźij
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 21 (digitalizat).
  4. Běčicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Běčicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije