K wobsahej skočić

Wulki pucherjak

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
(ze strony „Spóriš” sposrědkowane)
Wulki pucherjak
Wulki pucherjak (Utricularia vulgaris)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Asteridy
Euasteridy I
rjad: (Lamiales)
swójba: Pucherjakowe rostliny (Lentibulariaceae)
ród: Pucherjak[1][2] (Utricularia)
družina: Wulki pucherjak
wědomostne mjeno
Utricularia vulgaris
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Škitana družina

Wulki pucherjak (Utricularia vulgaris) je rostlina ze swójby pucherjakowych rostlinow (Lentibulariaceae). Dalše serbske ludowe mjeno su spóriš, hołbjace zelo, wódny lenčk, wódnomužowy chód a wódny tchór.

Kćenje

Wulki pucherjak je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 15 hač 35 cm. Wón je swobodnje płuwaca wódna rostlina.

Wurostki docpěwaja dołhosć wot hač do 2 m.

Łopjena njesu 10-200 1-4 mm dołhich łójenskich pucherjow a docpěwaja dołhosć wot 2 hač 8 cm. Wone su do nitkojtych kónčkow rozdźělene.

Kćěje wot junija hač awgusta. Kćenja steja po 3-15 (4-25) w kićach, kotrež z wody wusahuja. Króna je złotožołta a docpěwa dołhosć wot 13 hač 30 mm.

Rosće předewšěm mjez bónčawami a w rědkim sćinje w zwjetša małowapnitych jězorach. Potrjebuje ćopłe stejnišća.

Rostlina je w Europje rozšěrjena.

  • Njenapadny pucherjak (Utricularia australis) ma 12-18 mm dołhu krónu, kotrejež delnja hubka je nimale kruhojta, płono rozšěrjena, zdźěla časćiša.
  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 408.
  2. W internetowym słowniku: Wasserschlauch
  • Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 158 (němsce)
  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 338 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije