Počaplicy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Počaplicy
Pottschapplitz
Połoženje Počaplic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Počaplic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Počaplic
Połoženje Počaplic
gmejna: Zemicy-Tumicy
zagmejnowanje: 1936 (do Čerwjenych Noslic)
wobydlerstwo: 62 (9. meje 2011)[1]
wysokosć: 253 metrow n.m.hł.
51.16444444444414.251666666667253
póstowe čisło: 01877
předwólba: 03594
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Počapličan/-ka
adjektiw:
Počapličanski
skłonowanje:
Počaplic, Počaplicam, Počaplicy, Počaplicami, w Počaplicach
Stary Počapličanski hród
Stary Počapličanski hród

Stary Počapličanski hród

Počaplicy (němsce Pottschapplitz, prjedy tež Potschaplitz) su wjeska z 62 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja wot lěta 1994 ke gmejnje Zemicy-Tumicy a leža 253 m nad mórskej hładźinu pod Stachowom. Hač do lěta 1936 běchu Počaplicy samostatna gmejna a po tym najprjedy wjesny dźěl Čerwjenych Noslic.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Susodne wjeski su do Hodźijskeje gmejny słušace Lutyjecy na sewjerowuchodźe, Chanecy na wuchodźe, Čerwjene Noslicy na juhowuchodźe, Wjelkowy na juhu a Stachow na zapadźe.

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Na krótkim, Na šěrokim, Pola Lutojec, Pola Spytec, Pola Wjelkow.[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Sydlerskostawiznisce su Počaplicy rozšěrjeny kulowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Puczaplicz je z lěta 1374 abo 1382[4]. Znajmjeńša ze 16. lětstotka bě wjes tež z knježim sydłom.

Wobydlerstwo a rěč[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 114 wobydlerjow, mjez nimi 100 Serbow (88 %).[5] Dźensa leži wjeska zwonka oficielneho serbskeho sydlenskeho ruma.

Křesćanscy Počapličenjo přewažnje su protestanća a přisłušeja Hodźijskej wosadźe.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Zemicy-Tumicy
  2. staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za Zemicy-Tumicy
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 20 (digitalizat).
  4. Počaplicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 58. → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Počaplicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije