Pinija

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Pinija
Pinija (Pinus pinea)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
rjadownja: (Coniferopsida)
rjad: Konifera (Coniferales)
swójba: Chójnowe rostliny (Pinaceae)
podswójba: (Pinoideae)
ród: Chójna[1][2] (Pinus)
družina: Pinija
wědomostne mjeno
Pinus pinea
L.
Wobdźěłać
p  d  w
Pinus pinea

Pinija[3][4] (Pinus pinea) je štom ze swójby chójnowych rostlinow (Pinaceae). Dalše serbske mjeno je čorne drjewo.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wužiwanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 163.
  2. W internetowym słowniku: Kiefer
  3. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 330.
  4. W internetowym słowniku: Pinie

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Aichele, D., Golte-Bechtle, M.: Was blüht denn da: Wildwachsende Blütenpflanzen Mitteleuropas. Kosmos Naturführer (1997)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije