Němske Pazlicy
| |||||
| město: | Kamjenc | ||||
| zagmejnowanje: | 1999 | ||||
| wobydlerstwo: | 448 (9. meje 2011)[1] | ||||
| wysokosć: | 154 metrow n.m.hł. | ||||
51.28694444444414.1475154
| |||||
| póstowe čisło: | 01917 | ||||
| předwólba: | 03578 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Pazličanski hród w lěće 1859 | |||||
wikidata: Němske Pazlicy (Q1201964)
| |||||
Němske Pazlicy (němsce Deutschbaselitz, 1937–46 Großbaselitz) su hornjołužiska wjes ze 448 wobydlerjemi[2] w srjedźišću Budyskeho wokrjesa, kotraž słuša wot lěta 1999 k městu Kamjencej.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wjes leži sewjerowuchodnje Kamjenskeho stareho města na prawym boku Jawory a njedaloko Čorneho Halštrowa wosrjedź rybjacych hatow. Wjesne hona maja přestrjeń wot 5,74 km².
Susodne wsy su Jitro (gmejna Wóslink) na sewjeru, Pěskecy na wuchodźe, Njebjelčicy na juhu a Jěžow na zapadźe. Za Halštrowom sewjerowuchodnje Němskich Pazlic so Kamjenske lětanišćo namaka.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wjes naspomni so prěni raz w lěće 1225 jako Pazeliz, při čimž dospołnje jasne njeje, wo kotre Pazlicy so jedna. Přidawk „němske“ jewi so hakle w registru klóštra Marijina hwězda, hdźež bě 1374/82 sydlišćo Pazelicz Theothunico zapisane.
Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
| Podaća po cencusu 2011; staw: 9.5.2011[3] | Němske Pazlicy |
město |
|---|---|---|
| ličba wobydlerjow | 448 | 15.582 |
| ličba domjacnosćow | 183 | 7.634 |
| wosoby na domjacnosć | 2,4 | 2,0 |
| swójby | 147 | 4.710 |
| bydlenske twarjenja | 142 | 2.927 |
| bydlenska přestrjeń na wosobu (m²) | 39,6 | 39,0 |
| přerězna staroba w lětach | 45,3 | 47,2 |
| kwocient młodostnycha | 23 | 22 |
| kwocient starychb | 29 | 44 |
| podźěl prózdne stejacych bydlenjow | 2,8 % | 9,1 % |
| a: poměr ličby wosobow pod 18 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 b: poměr ličby wosobow nad 65 lětami k 100 wosobam mjez 18 a 65 | ||
Po Arnošta Mukowej statistice mějachu Němske Pazlicy we 1880tych lětach 310 wobydlerjow, mjez nimi 185 Serbow (60 %) a 125 Němcow.[4] Arnošt Černik zwěsći 1956 jenož hišće třoch serbskorěčnych wobydlerjow, štož wotpowědowaše podźělej wot 0,6 %.[5]
W lěće 1925 bě mjez 378 wobydlerjemi 358 ewangelskich a 18 katolskich. Ewangelscy wěriwi přisłušeja znajmjeńša ze 16. lětstotka ke Kamjenskej wosadźe.
Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Georg Baselitz (* 1938), moler a sochar; rodźeny w Němskich Pazlicach
- Wórša Mětowa (1898–1978), ratarka a ludowa basnjerka; rodźena w Němskich Pazlicach
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Westliche Oberlausitz zwischen Kamenz und Königswartha (= Werte unserer Heimat. Zwjazk 51). 1. nakład. Akademie Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-05-000708-7, str. 105.
- Cornelius Gurlitt: Deutschbaselitz. W: Beschreibende Darstellung der älteren Bau- und Kunstdenkmäler des Königreichs Sachsen. 35. Zwjazk: Amtshauptmannschaft Kamenz (Land). C. C. Meinhold, Dresden 1912, str. 22.
- ↑ staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za město Kamjenc
- ↑ staw: 9. meje 2011; Wuslědki censusa 2011 za město Kamjenc
- ↑ Statistiski krajny zarjad Sakskeje: město Kamjenc (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 96. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 251. [535 wobydlerjow, z nich 3 dorosćeni z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 0 z pasiwnymi, 0 serbskich dźěći a młodostnych, 532 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Němske Pazlicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Němske Pazlicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
Bambruch (Bernbruch) | Běła (Biehla) | Brěznja (Wiesa) | Brunow (Brauna) | Čornow (Zschornau) | Hendrichecy (Hennersdorf) | Hlinka (Cunnersdorf) | Hlinowc (Thonberg) | Jelenjow (Gelenau) | Jěžow (Jesau) | Křidoł (Schiedel) | Lěpkarjecy (Lückersdorf) | Lubnjow (Liebenau) | Němske Pazlicy (Deutschbaselitz) | Petershain | Rohrbach | Schönbach | Šwobicy (Schwosdorf) | Wukecy (Hausdorf)