Nosaćicy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Nosaćicy
Nostitz
Połoženje Nosaćic na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Nosaćic na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Nosaćic
Połoženje Nosaćic
město: Wóspork
zagmejnowanje: 1994
wobydlerstwo: 191 (31. decembra 2023)[1]
přestrjeń: 2,6 km²
wysokosć: 206–220 metrow n.m.hł.
51.16527777777814.676388888889206–220
póstowe čisło: 02627
předwólba: 035876
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Nosačan/-ka
adjektiw:
Nosačanski
skłonowanje:
Nosaćic, Nosaćicam, Nosaćicy, Nosaćicami, w Nosaćicach
Nosačanski hród w lěće 1859
Nosačanski hród w lěće 1859

Nosačanski hród w lěće 1859

Nosaćicy (němsce Nostitz) su hornjołužiska wosadna wjes we wuchodźe sakskeho wokrjesa Budyšin a słušeja z lěta 1994 k městu Wóspork.

Leža w Hornjołužiskich honach mjez Wósporkom a Lubijom, juhowuchodnje Wósmužoweje hory. Susodne wjeski su Malećicy w sewjeru, Łuwoćicy we wuchodźe, Hłušina w juhowuchodźe, Chrapow w juhozapadźe a Žarki w sewjerozapadźe.

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjes naspomni so k prěnjemu razej w lěće 1280 jako knježe sydło Noztizc[2] a bě swójbne sydło wažneho łužiskeho zemjanskeho rodu. W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 107 wobydlerjow, mjez nimi 70 Serbow (65 %).[3] Arnošt Černik zwěsći 1956 serbski podźěl wobydlerstwa wot jenož hišće 12,8 %.[4] Posledni serbski farar we wsy bě Korla Wyrgač, kiž tule wot 1913 do 1956 w Nosačanskej wosadźe skutkowaše.

W Nosaćicach namakaja so hišće někotre serbske slědy, tak znajmjeńša dwaj dwurěčnej narownej kamjenjej na kěrchowje a w cyrkwi samej dupa z lěta 1866 ze serbskim napismom, dwurěčny dawkowy kašćik „Missionstwu / Zur Mission“ při zadnjej stronje wołtarja a serbskej chorhoji w knježej loži, jedna z napismom „Česć budź Bohu we wysokosći“. Při něhdyšej šuli we wjesnym dźělu Trušecach je serbsce napisane „Paß moje Jehnjata“.

Do Nosačanskeje wosady słušeja wjeski Trušecy, Špikały, Chrapow a Jama.

Powětrowy wobraz Nosaćic (naprawo) a Trušec

Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Za dalšich fararjow hlej zapisk wo Nosačanskej cyrkwi.

Wobrazy[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Marko Grojlich: Nosaćicy – na rańšej kromje Budyskeho wokrjesa. W: Mjez horami a holu. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1998, str. 33slsl.
  1. staw: 31. decembra 2023; Hamtske łopjeno města Wósporka 1/2024 (pdf)
  2. Nosaćicy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  3. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 106. → wšě wjeski
  4. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 246. [452 wobydlerjow, z nich 30 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 10 z pasiwnymi, 18 serbskich dźěći a młodostnych, 394 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Nosaćicy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow


Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije