Lěsny hróšik

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Lěsny hróšik
Lěsny hróšik (Lathyrus sylvestris)
systematika
Domena Eukaryoty
Swět Rostlinstwo
  Eurosidy I
rjad: (Fabales)
swójba: (Fabaceae)
podswójba: (Faboideae)
ród: Hróšik[1][2] (Lathyrus)
družina: Lěsny hróšik
wědomostne mjeno
Lathyrus sylvestris
L.
Wobdźěłać
p  d  w

Lěsny hróšik (Lathyrus sylvestris) je rostlina ze swójby łušćinowcow.

Wopis[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Wjacelětna zelišćowa rostlina ma hač do 15 m dołhe, łažace, hałuzojte wuběžki.

Stołpik docpěwa dołhosć wot 1 hač do 2 m a ma křidleška, kotrež docpěwaja šěrokosć wot 1,5 hač do 4 mm (wot 1 hač do 3 mm). Cyłkowna šěrokosć wučini 4 hač do 9 mm. Wón je hałužkojty, štyrihranity a žłobikojty a kaž lisćowe łopjena nahi abo na róžkach wot cunich zubikow hruby.

Łopjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Lisćowe łopjena su jara sylne a maja šwižny hač do šěroko pjerjojty stołpik. Wón je z něhdźe 0,5 hač do 1,5 mm dołhimi křidleškami něhdźe 2 hač do 4 mm šěroki. Łopješka sedźa na wšěch lisćowych łopjenach přeco jenož w jednym porje. Wone su lancetojte hač do linealne, najčasćišo poněčim kónčkojte a něhdźe 6 hač do 20 raz tak dołhe kaž šěroke. Wone docpěwaja dołhosć wot wjace abo mjeńše 5 hač do 14 cm a šěrokosć wot něhdźe 5 hač do 15 mm. 3 abo 5 podołhostnych nerwow a dołhe wóčka tworjene syćowe nerwy su najčasćišo jasnje za spóznawać.

Pódlanske łopjena su šwižnje połšipojte, z "wušemi" něhdźe 1 hač do 2 cm dołhimi a 0,5 hač do 2,5 mm šěrokimi.

Kćenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Kćěje wot julija hač do awgusta. Kćenja su 13 hač do 18 mm dołhe a sedźa w najčasćišo jenož 3 hač do 6-kćenjowych, lisćowe łopjena nic abo mało přesahowace kićojtych kwětnistwach z krótkimi nošnymi łopješkami. Keluchowe zubki su přez šěroke buchty rozdźělowane. Kćenjowe łopješka su róžojte hač do purpurowe, šěroka chorhojčka wonka nazeleń přeběžane. Jenož křidleška su čisće purpurčerwjene.

Płody a symjenja[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Łušćinowy płody su něhdźe 5 hač do 7 mm dołhe, 8 hač do 13 mm šěroke a na kosačach a syćowych nerwach wot sukikow hrube. Zrałe su brune kaž koža a 6- hač do 14-symjenjowe.

Symjenja su 4 hač do 5,5 mm wulke, najčasćišo přez wzajomne tłóčenje něšto róžkojte, słabje horbikate a wot brunojteje hač do načerwjeń šěreje barbjenja.

Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Rosće při słónčnych žiwych płotach, na lěsnych kromach, swětlinach a skłoninach. Preferuje wapnite pódy.

Nóžki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. Pawoł Völkel: Prawopisny słownik hornjoserbskeje rěče. Hornjoserbsko-němski słownik. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 2005, ISBN 3-7420-1920-1, str. 156.
  2. W internetowym słowniku: Platterbse

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 86 (němsce)
  • Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
  • Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
  • Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
  • Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije