Konjecy (Kubšicy)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Konjecy
Canitz-Christina
Konjecy (Kubšicy) na karće Hornjeje Łužicy
Konjecy (Kubšicy) na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Konjecy (Kubšicy)
Konjecy (Kubšicy)
gmejna: Kubšicy
zagmejnowanje: 1973
wobydlerstwo: 100 (31. decembra 2021)[1]
přestrjeń: 3,08 km²
wysokosć: 180–195 metrow n.m.hł.
51.17805555555614.524444444444180–195
póstowe čisło: 02627
předwólba: 03591
Wjesna tafla Konjec
Wjesna tafla Konjec

Wjesna tafla Konjec

Konjecy (němsce Canitz-Christina) su wjes ze sto wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja ke Kubšiskej gmejnje a leža w hornjołužiskich honach mjez 180 a 195 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje. Běchu hač do lěta 1957 samostatna gmejna, wot 1936 z Kumšicami jako wjesny dźěl.

Susodne wjeski su Nowe Poršicy na sewjeru, Kumšicy na sewjerowuchodźe, Wadecy na juhu, Kubšicy na juhozapadźe a Bošecy na zapadźe.

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prěnje historiske naspomnjenje kulowca jako Conewicz pochadźa z lěta 1361. 1419 mjenowachu wjes Coynewitz cristani. Ležownostne knjejstwo wukonješe w lěće 1547 Budyska rada. 1777 słušeše podźěl wjeski Budyskemu tachanstwu.[3]

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 176 wobydlerjow, mjez nimi 159 Serbow (90 %).[4] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 serbski podźěl wot jenož hišće 36 %.[5] Křesćanscy Konječenjo přisłušeja Poršiskej wosadźe.

Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Powětrowy wobraz Konjec z juhowuchoda (2019)

Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  • Arnd Zoba: Moje dopomnjenki na Konjecy. W: Serbskej protyce 2019, str. 152–154

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
  2. staw: 31. decembra 2021; Podaća gmejnskeho zarjada Kubšicy
  3. Konjecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  4. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
  5. Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 244. [250 wobydlerjow, z nich 65 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 4 z pasiwnymi, 21 serbskich dźěći a młodostnych, 160 bjez znajomosćow] → wšě wjeski

Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

 Commons: Konjecy – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije