K wobsahej skočić

Jan Krušwica

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije

Jan Krušwica (němsce Johann Kruschwitz; * 22. awgusta 1811 w Radšowje, † 2. januara 1882 w Dołhej Boršći) bě serbski ewangelski farar a spisaćel nabožinskich spisow.

Wón narodźi so jako syn wowčerja a wopytowaše wot 1827 do 1835 Budyski gymnazij. Wot 1835 studowaše w Lipsku teologiju. Po nawróće do Łužicy běše najprjedy raz z domjacym wučerjom w Křišowje a wot 1844 hač do swojeje smjerće 1882 farar w Dołhej Boršći.

W Lipsku bě Krušwica čłon Serbskeho prědarskeho towarstwa a zezna słowakskeho rěčespytnika Ľudovíta Štúra. Zhromadnje ze Slepjanskim fararjom Juliusom Eduardom Wjelanom wojowaše wo serbšćinu w šuli a cyrkwi na teritoriju pruskeje Hornjeje Łužicy. Wuda tež někotre přełožene wučbnicy, kaž Bibliske stawizny Stareho a Noweho zakonja (Lipsk 1864). Nimo toho přełoži a wuda wjacore traktaty towarstwa nutřkowneho misionstwa. Do Misionskich powěsćow a Misionskeho Posoła podawaše kěrluše a do Serbskich Nowin dopisowaše pod titulom Z wječorneje strony Dubrawow. W lěće 1854 wuda knižce z hrónčkami za dźěći.

Jeho syn bě farar a kěrlušer Jan Bjarnat Krušwica (1845–1919).

  • Pój k Jězusej. Barmen 1857
  • Sy ty herba? Barmen 1859
  • Hišće wo molerju Wehli. We Łužičanje 4 (1863), str. 141sl.
  • Jurij Młynk: Krušwica, Jan. W: Jan Šołta, Pětr Kunze, Franc Šěn (wud.): Nowy biografiski słownik k stawiznam a kulturje Serbow. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1984, str. 303
  • Ota Wićaz: Jan Krušwica a jeho syn Bjarnat. We Łužicy 43 (1928), str. 3–4 a 18–19
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije