Hunćericy

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Hunćericy
Günthersdorf
Połoženje Hunćeric na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Hunćeric na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Hunćeric
Połoženje Hunćeric
gmejna: Dobruša-Huska
zagmejnowanje: 1935 (do Huski)
wobydlerstwo: 192 (31. decembra 2022)[1]
přestrjeń: 1,15 km²
wysokosć: 253 metrow n.m.hł.
51.13805555555614.311944444444253
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Hunćeričan/-ka
adjektiw:
Hunćeričanski
skłonowanje:
Hunćeric, Hunćericam, Hunćericy, Hunćericami, w Hunćericach

Hunćericy (němsce Günthersdorf) su wjes ze 192 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słušeja wot lěta 1999 ke gmejnje Dobruša-Huska a leža 253 m nad mórskej hładźinu w hornjołužiskej pahórčinje juhowuchodnje Budyšina. Hač do lěta 1935 běchu samostatna gmejna, po tym Husčanski wjesny dźěl.

Susodne wjeski su Huska na juhu a Cokow na sewjeru.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Zady hun, Pola ladkow, Pola mjedźanskej (?) dróhi, Pola Kosyrnja, Pola Nowej Wsy, Pola Cokowa, Na kšibjeńcy, Pola wuhona, Pola dubčka.[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Sydlerskostawiznisce su Hunćericy nawsowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Guntersdorf pochadźa z lěta 1230. Ležownostne knjejstwo nad wsu wukonješe přez lětstotki Husčanske ryćerkubło.[4] Porno Husce pak Hunćericy do Hornjołužiskeho markhrabinstwa njesłušachu, ale běchu jako prjedawše wobsydstwo Mišnjanskich biskopow hižo wot 1559 dźěl sakskeho kurwjerchowstwa.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 128 wobydlerjow, z nich 102 Serbaj (80 %).[5]

Ewangelscy Hunćeričenjo přisłušeja ze starodawna Husčanskej wosadźe.

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 18 (digitalizat).
  4. Hunćericy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 53. → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije