Kača Korčma
| ||
| gmejna: | Rakecy | |
| wobydlerstwo: | 31 (31. decembra 2022)[1] | |
| wysokosć: | 139 metrow n.m.hł. | |
51.31666666666714.308333333333139
| ||
| póstowe čisło: | 02699 | |
| předwólba: | 035931 | |
wikidata: Kača Korčma (Q10715010)
| ||
Kača Korčma (němsce Entenschenke) je mała wjeska z 31 wobydlerjemi[2] w hornjołužiskim wokrjesu Budyšin. Słuša wot lěta 1957 k Rakečanskej gmejnje a leži 139 m nad mórskej hładźinu.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Susodne wjeski su Komorow na sewjeru, Rakecy na juhowuchodźe, Niža Wjes na juhu a Trupin na sewjerozapadźe. Mjez Kačej Korčmu a Komorowom nadeńdźe so wušěrjena hatowa krajina Komorowskich hatow z wjace hač 20 hatami, wo kotrychž znajemy zapiski hižo z 15. lětstotka. Wjeska słuša k biosferowemu rezerwatej Hornjołužiska hola a haty.
Přez wjesku wjedźe wokrjesna dróha 7284 z Nižeje Wsy do Komorowa. Kača Korčma leži bjezposrědnje při něhdyšej železniskej čarje Budyšin—Wojerecy, njeměješe pak ženje swójske zastanišćo.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Sydlišco nasta w druhej połojcy 18. lětstotka (mjez 1768 a 1788) wokoło staršeje korčmy při južnej kromje hatoweje krajiny. W korčmje zetkachu so dnja 8. apryla 1848 Rakečanscy burja, zo bychu sformulowali swoje žadanja napřećo Rakečanskemu knjejstwu.
Kača korčma bě woblubowane přebywanišćo Drježdźanskeho ornitologa Rudolfa Zimmermanna (1878–1943).[3]
Hač do 1. januara 1957 słušeše wjeska jako gmejnski dźěl ke Komorowej, kotryž bu na tutym dnju zagmejnowany do Rakec.
Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Po Mukowej statistice Łužiskich Serbow měješe Komorowska gmejna we 1880tych lětach jeničce serbskich wobydlerjow. Wěriwi wobydlerjo Kačeje Korčmy su přewažnje ewangelsko-lutherskeje konfesije a wot lěta 1872 zafarowani do Rakec. Do toho přisłušachu Njeswačanskej wosadźe.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Rakecy na koenigswartha.net
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Rakecy na koenigswartha.net
- ↑ Westliche Oberlausitz zwischen Kamenz und Königswartha (= Werte unserer Heimat. Zwjazk 51). Königswartha/Rakecy. nakład. Akademie Verlag, Berlin 1990, ISBN 3-05-000708-7, str. 72.
