Błohašecy
| |||||
| město: | Budyšin | ||||
| wobydlerstwo: | 112 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| wysokosć: | 240 metrow n.m.hł. | ||||
51.18888888888914.352222222222240
| |||||
| póstowe čisło: | 02625 | ||||
| předwólba: | 035937 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
.png) Połoženje Błohašec w Budyšinje | |||||
wikidata: Błohašecy (Q884562)
| |||||
Błohašecy (prjedy tež Błowašecy; němsce Bloaschütz) su sydlišćo w Hornjej Łužicy, kotrež je wot lěta 2007 měšćanski dźěl wulkeho wokrjesneho města Budyšina. Ma přestrjeń něhdźe 1,53 km² a měješe w lěće 2012 135 wobydlerjow.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
.jpg)
Wjeska leži zapadnje Budyskeho centruma w hornjołužiskich honach a mjezuje na sewjeru ze zwjazkowej awtodróhu 4. Južnje wot Błohašec wjedźe statna dróha S 111 (Budyšin–Biskopicy) a přez wjes S 100 do Kamjenca. Mjez wjesku a awtodróhu nadeńdźe so přemysłowa přestrjeń Słona Boršć.
Susodne wsy su Horni Wunjow na sewjeru, Słona Boršć na sewjerowuchodźe, Tři Hwězdy na juhowuchodźe, Nowe Błohašecy na juhu, Debrikecy a Janecy na zapadźe kaž tež Bolborcy na sewjerozapadźe.
Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Truhi, Kruwjace keŕki, Brězynka, Pola studnički, Radworny, Kurec hory, Wólšina, Huste keŕki, Kosmač, Łuka při fórbarku.[2]
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Stara wjes je typiski kulowc a naspomni so prěni raz w lěće 1296 jako knježe sydło wěsteho Heinemannus de Bloschwicz. W lěće 1580 podstejachu Błohašecy Wjazońčanskemu ryćerkubłu a 1777 běchu dźělene mjez Bolborčanskim a Debrikečanskim kubłom. Cyrkwinsce słušachu ewangelscy Błohaščenjo ze starodawna do Hodźijskeje wosady.[3]
W lěće 1791 jewi so alternatiwne wjesne mjeno Haberdörfel, kotrež so pak njepřesadźi.
Błohašecy słušachu hač do lěta 1969 do Bolborčanskeje gmejny a běchu potom dźěl gmejny Słona Boršć-Bolborcy, kotraž bu w lěće 1994 zagmejnowana do Małeho Wjelkowa. 1999 přińdźe hromadźe z Małym Wjelkowom do Budyšina.
Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 93 wot cyłkownje 98 Błohaščanow serbsce.[4]
Hlej tež: Kulturne pomniki w Błohašecach
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2022; Statistiska rozprawa města Budyšina za IV. kwartal 2022, měrc 2023
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 13 (digitalizat).
- ↑ Błohašecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Błohašecy w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
Błohašecy | Bobolcy | Bolborcy | Bórk | Bozankecy | Ćichońca | Ćemjercy | Debrikecy | Delni Wunjow | Delnja Kina | Horni Wunjow | Hornja Kina | Južne předměsto | Lešawa | Lubochow | Mały Wjelkow | Nadźanecy | Nowe Małsecy | Nutřkowne město | Sćijecy | Sewjerowuchodny wobkruh | Słona Boršć | Smochćicy | Strowotna studnja | Wownjow | Wuchodne předměsto | Wulki Wjelkow | Wuricy | Zajdow | Zapadne předměsto (ze Židowom)