Brězynka (Dobruša-Huska)

Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije
Brězynka
Brösang
Połoženje Brězynki na karće Hornjeje Łužicy
Połoženje Brězynki na karće Hornjeje Łužicy
DEC
Połoženje Brězynki
Połoženje Brězynki
gmejna: Dobruša-Huska
wobydlerstwo: 56 (31. decembra 2022)[1]
wysokosć: 230 metrow n.m.hł.
51.15027777777814.334444444444230
póstowe čisło: 02633
předwólba: 035930
wotwodźene
słowa:
wobydler/ka:
Brězynčan/-ka
adjektiw:
Brězynčanski
skłonowanje:
Brězynki, Brězynce, Brězynku, Brězynku, w Brězynce

Brězynka (němsce Brösang) je wjeska ze 56 wobydlerjemi[2] na juhu hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Wona bě ze starodawna wjesny dźěl Družkec a wot lěta 1974 dźěl Hušćanskeje gmejny. Wot lěta 1999 słuša wjes ke gmejnje Dobruša-Huska.

Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Brězynka leži sydom kilometrow juhozapadnje Budyšina a 230 metrow nad mórskej hładźinu w Hornjołužiskich honach při Dołhej wodźe. Susodne wjeski su Družkecy na sewjerowuchodźe, Huska na juhozapadźe a Žičeń (gmejna Hodźij) na sewjeru.

Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Husčanski hat, Hrozny puć, Butranka, Ročkowa hora.[3]

Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

Prěnje historiske naspomnjenje jako Breßen prope Gawßk („Brězynka pola Huski“) pochadźa z lěta 1419.[4] Brězynka njeměješe ženje swójske ryćerkubło, ale słušeše susodnymaj kubłomaj w Husce a Družkecach.

W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 114 wobydlerjow, z nich 99 Serbow (87 %).[5] Ewangelscy Brězynčenjo přisłušachu hižo w 16. lětstotku Husčanskej wosadźe.

Powětrowy wobraz Brězynki (2019)

Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]

  1. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  2. staw: 31. decembra 2022; Podaća gmejnskeho zarjadnistwa Dobruše-Huski
  3. Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 14 (digitalizat).
  4. Brězynka w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
  5. Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
Z Wikipedije, swobodneje encyklopedije