Brěmjo
| |||||
| gmejna: | Wulka Dubrawa | ||||
| zagmejnowanje: | 1936 | ||||
| wobydlerstwo: | 119 (31. decembra 2022)[1] | ||||
| přestrjeń: | 2,3 km² | ||||
| wysokosć: | 165–180 metrow n.m.hł. | ||||
51.26722222222214.471388888889165–180
| |||||
| póstowe čisło: | 02694 | ||||
| předwólba: | 035934 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Chěža ze stołom při Zdźěrjanskej dróze | |||||
wikidata: Brěmjo (Q10365690)
| |||||
Brěmjo (němsce Brehmen) je wjes ze 119 wobydlerjemi[2] na wuchodźe hornjołužiskeho wokrjesa Budyšin. Słuša ke gmejnje Wulka Dubrawa a leži mjez 165 a 180 m nad mórskej hładźinu. Běše hač do 1. apryla 1936 samostatna gmejna.
Geografija[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Wjes leži něhdźe 15 kilometrow sewjernje Budyšina w hornjołužiskej holanskej a hatowej krajinje. Přez Brěmjo wjedźe wokrjesna dróha 7210, kotraž zwjazuje wjesku z dwaj kilometraj zdalenej zwjazkowej dróhu 156 w Zdźěri.
Susodne wjeski su Zdźěr na wuchodźe, Wulka Dubrawa na juhozapadźe a Chróst na zapadźe.
Ležownostne mjena[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Michał Rostok naliči 1887 slědowace serbske ležownostne mjena: Dźěłošća, Łazy, Pola Płónča, Na klukach, Na smahach, Hromadnik, Wjazny, Pola Haja, Pola Zdźerje, Pola wětrnika, Bahna, Łužk, Dubina, Mileńcy.[3]
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Po sydlišćowej formje jedna so wo rozšěrjeny hasowc. Prěnje historiske naspomnjenje jako Brehnn pochadźa z lěta 1419.[4] Wjes podsteješe do lěta 1599 Minakałskemu ryćerkubłu, potom pak Budyskemu tachantstwu, čehoždla wostawaše dźěl Brěmjenjanow katolski. Woni přisłušeja Radworskej wosadźe, sčasami tež Zdźěrjanskej, ewangelscy pak Klukšanskej.
Wobydlerstwo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
W lěće 1884 měješe wjes po Mukowej statistice 129 wobydlerjow, mjez nimi 127 Serbow.[5]
1834 bě wot cyłkownje 111 wobydlerjow 62 katolikow, w lěće 1925 wučinichu woni 81 wot 165 wobydlerjow, mjeztym zo bě 82 ewangelskich Brěmjenjanow.
Pomniki[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Jako kulturne pomniki připóznate stej swjataj křižej ze serbskimi napisami při Serbskej a při Zejlerjowej dróze kaž tež chěža ze stołom při křižowanišću wobeju dróhow.
Wosobiny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Michał Lešawa (1843–62) – załožer ilustrowaneje serbskeje nowiny
Literatura[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Sdier/Zdźěr und Brehmen/Brěmjo. W: Oberlausitzer Heide- und Teichlandschaft (= Werte der deutschen Heimat. Zwjazk 67). 1. nakład. Böhlau, Köln/Weimar/Wien 2005, ISBN 978-3-412-08903-0, str. 213–216.
- M. Kral: Stawizniske powěsće z našich serbskich wsow [=Serbska ludowa knihownja, čo. 44]. Budyšin, 1937, str. 159–177.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ staw: 31. decembra 2022; grossdubrau.de; wotwołane 30. měrca 2023
- ↑ Michał Rostok: Ležownostne mjena. W: ČMS 40 (1887), str. 3–50, tu str. 11 (digitalizat).
- ↑ Brěmjo w Digitalnym stawizniskim zapisu městnow Sakskeje (němsce)
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954, str. 51. → wšě wjeski
Wotkaz[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Brěmjo – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow.svg){kind=small}
Brěmjo | Čelchow | Dalicy | Chróst | Chwaćicy | Jatřob | Ješicy | Klukš | Kobjelń | Komorow | Křiwa Boršć | Kupoj | Lichań | Mała Dubrawa | Margarěćina hěta | Nowe Zdźarki | Załhow | Zdźar | Zdźěr