Běła Góra
| |||||
| gmejna: | Běła Góra-Bělin | ||||
| wysokosć: | 55 metrow n.m.hł. | ||||
51.88333333333314.18333333333355
| |||||
| póstowe čisło: | 15913 | ||||
| předwólba: | 035475 | ||||
| wotwodźene słowa: |
| ||||
 Měrowy dub a wojerskej pomnikaj w Běłej Górje | |||||
wikidata: Běła Góra (Q10366855)
| |||||
Běła Góra (němsce Byhleguhre) je wjes w braniborskim wokrjesu Dubja-Błóta, kotraž słuša ke gmejnje Běła Góra-Bělin. Leži wosrjedź Błótow něhdźe šěsć kilometrow sewjernje Bórkowow. K wjesce słušeja hišće wjesne dźěle Nowa Běła Góra (Neubyhleguhre), Kupy (Kaupen), Groby (Grobba), Kokańc (Kokainz) a Rězaki (Mühlendorf). W bliskosći leži něhdźe 100 hektarow wulki Běłogórjanski jězor, kotryž so za plahowanje karpow wužiwa.
Do zjednoćenja ze susodnym Bělinom dnja 26. oktobra 2003 tworješe Běła Góra samostatnu gmejnu.
Stawizny[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Mjeno wjeski wopisa běłu, swětło-swěćatu horu. Sydlišćo so prěni raz w lěće 1315 jako Belgar pisomnje naspomni. Po powědkach ležeše wjeska prjedy na pěskowych nawěwach dźensnišeje Welcyceje (wuchodnje dźensnišeho sydlišća). Markhrabja Gero měješe tam najskerje spočatk 10. lětstotka lóštny hród, něhdźe na tym městnje, hdźež dźensa hajnkownja steji.
Běła Hora słušeše k stawnemu knjejstwu Tšupc (Straupitz), kotrež w lěće 1770 sydlišća Nowa Běła Hora a Mühlendorf załožić da. Tute wuwichu so k samostatnym gmejnam a buchu 1937 do Běłeje Hory zagmejnowane.
Po Mukowej statistice z lětow 1884/85 rěčachu tehdy 450 wot cyłkownje 850 wobydlerjow delnjoserbsce (53 %).[1] Arnošt Černik zwěsći w lěće 1956 jenož hišće snadny serbskorěčny podźěl wobydlerstwa wot 6,8 %.[2]
Nacionalsocialisća přemjenowachu Běłu Góru dla přejara słowjansce klinčaceho mjena w lěće 1937 do Geroburg. Po Druhej swětowej wójnje dósta wjes swoje prěnjotne mjeno wróćo.
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Ernst Tschernik: Die Entwicklung der sorbischen Bevölkerung. Akademie-Verlag, Berlin 1954. → wšě wjeski
- ↑ Ludwig Elle: Sprachenpolitik in der Lausitz. Ludowe nakładnistwo Domowina, Budyšin 1995, str. 262. [1073 wobydlerjow, z nich 47 dorosćenych z aktiwnymi znajomosćemi serbšćiny, 9 z pasiwnymi, 17 serbskich dźěći a młodostnych, 1000 bjez znajomosćow] → wšě wjeski
Wotkazaj[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Commons: Běła Góra – Zběrka wobrazow, widejow a awdiodatajow- Běła Góra w datowej bance delnjoserbskich městnych mjenow na dolnoserbski.de (delnjoserbsce)