Zelenojta kokulinda
| |
| Zelenojta kokulinda (Platanthera chlorantha) | |
| systematika | |
|---|---|
| Domena | Eukaryoty |
| Swět | Rostlinstwo |
| rjad: | (Asparagales) |
| swójba: | Orchidejowe rostliny (Orchidaceae) |
| podswójba: | Orchidoideae |
| tribus: | Orchideae |
| ród: | Kokulinda[1][2] (Platanthera) |
| družina: | Zelenojta kokulinda |
| wědomostne mjeno | |
| Platanthera chlorantha | |
| (Custer) Rchb. (1829) | |
Zelenojta kokulinda (Platanthera chlorantha) je rostlina ze swójby orchidejowych rostlinow (Orchidaceae).
Wopisanje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Zelenojta kokulinda je trajne zelo, kotrež docpěwa wysokosć wot 20 hač 60 cm.
Łopjena docpěwaja dołhosć wot 8 hač 20 cm a šěrokosć wot 7 cm.
Kćěje wot meje hač julija. Nazeleń běłe kćenja docpěwaja wulkosć wot 1,6 hač 3,3 cm a njesu hač do 36 (20-40) mm dołhu, plecojtu, tupu wotrohu. Hubka je pasmojta a docpěwa dołhosć wot 10 hač 16 mm. Kašćiki próšknikow su dele rozepěrane, při čimž wotstawk horjeka je 2-2,5 mm a deleka 4-5 mm. Kćenja wonja po wječorach a po nocach jenož słabje.
Stejnišćo[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rosće w bukowych a jehlinowy měšanych lěsach a na łuhojtych łukach. Preferuje włóžne hač změnowłóžne, bazowe, stuchłe pódy.
Rozšěrjenje[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
Rostlina je w nimale cyłej Europje rozšěrjena.
Noty[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- ↑ Prawopisny słownik, Hornjoserbski słownik, ISBN 3-7420-1920-1, strona 199
- ↑ W internetowym słowniku: Kuckucksblume
Žórła[wobdźěłać | žórłowy tekst wobdźěłać]
- Schauer - Caspari: Pflanzenführer für unterwegs, ISBN 978-3-8354-0354-3, 2. nakład, 2008, strona 70 (němsce)
- Spohn, Aichele, Golte-Bechtle, Spohn: Was blüht denn da? Kosmos Naturführer (2008), ISBN 978-3-440-11379-0, strona 380 (němsce)
- Brankačk, Jurij: Wobrazowy słownik hornjoserbskich rostlinskich mjenow na CD ROM. Rěčny centrum WITAJ, wudaće za serbske šule. Budyšin 2005.
- Kubát, K. (Hlavní editor): Klíč ke květeně České republiky. Academia, Praha (2002)
- Lajnert, Jan: Rostlinske mjena. Serbske. Němske. Łaćanske. Rjadowane po přirodnym systemje. Volk und Wissen Volkseigener Verlag Berlin (1954)
- Rězak, Filip: Němsko-serbski wšowědny słownik hornjołužiskeje rěče. Donnerhak, Budyšin (1920)
